jikook/herşeyim

herşeyim

Yazar

Jungkook üstündeki minik ağırlıkla gözlerini açmıştı boynuna sokulmuş üzerinde uyuyan oğluna bakmış ve gülümsemişti.

Jungkook oğlunun saçlarını öpmüş ve eliyle okşamaya başlamıştı.

Minik oğlu daha çok kendisine sokulmuş ve burnunu boynuna sürtmüştü minik bebeğinin en sevdiği şeylerden biriydi bu.

Jungkook yataktan kalkarsa oğlunun uyanacağını biliyordu bu yüzden oğlunun biraz daha uyuması için kalkmadı.

"Baba"  kendisine seslenen bebeği ile ona bakmış ve "efendim bebeğim" ufaklık yüzünü sakladığı boynundan çıkarmış ve "bu gün babam gelicek mi?"

Minik bebeği her sabah uyandığında ilk babasının bu gün eve gelip gelmeyeceğini sorardı.

jungkook üzgündü gerçekten bilmiyordu.

Kocası Park Jimin bir üst teğmen di şuan da askeriyede idi.

Jungkook jiminin işlerinin ne zaman olacağını bilmiyordu bazı zamanlar hiç haber vermeden eve geliyordu bazense günlerce ulaşılamıyordu bu yüzden jungkook oğluna yalan söylememiş ve "bilmiyorum bebeğim" demişti.

Oğlunun düşen yüzüyle kendiside dudaklarını büyümüştü kendiside kocasını özlemişti telefonda sesini duymak yetmiyordu onu yanında istiyordu iyi olduğundan emin olmak istiyordu.

"Babamı özledim" minik bebeği jungkook babasını çok severdi ama jimin babası onun için adeta bir kahramandı onun yeri minik jeojung da çok farklıydı ama bu jungkook'u kıskandırmak yerine aksine jiminden daha çok seviniyordu.

Bazı ailelerin çocuklarına diğer aile bireylerini pislemek ve çocuğu onlara karşı doldurmak yerine Jungkook minik oğullarının jimin babasını daha çok sevsin diye çalışıyor du bu onu üzmek yerine aksine çok mutlu ediyordu.

Jungkook minik oğlunu sırtından tutarak yataktan kaldırmış ve oğlu kucağındayken banyoya girmişlerdi.

Günlük rutinlerini yapmış ve banyodan çıkmışlardı jungkook oğlunun üzerini değiştirmiş daha sonra kendi üzerinide değiştirmiş ve oğlunun elinden tutarak aşağıya inmişlerdi.

Evde sadece jungkook ve jeojung yaşıyordu tabi bide jimin jungkook'un ailesi o çocukken ölmüştü yani yetimdi. Jiminin ailesi ise bir kaç yıl önce trafik kazası sonucunda dünyaya gözlerini yummuşlardı.

Jiminin ailesiyle arası pek iyi değildi ama yinede çok üzülmüşlerdi.

Yani uzun sözün kısası üçünün birbirinden başka kimsesi yoktu. Ama yinede mutluydular

Jungkook bunları düşünürken çoktan kahvaltı hazırlamıştı oğlu ve kendisi için masayı kurmuş ve oğlunu kucağına oturtmuş hem kendini hemde oğlunun karnını doyurmuştu.

Oğlu o kadar tatlıydı ki kahvaltı boyunca jungkook oğlunun her yerini öpmüştü.

Minik oğlu aynı jimin babasına benziyordu tıpa tıp aynısıydı jimin gibi minik bi burnu dolgun dudakları siyah saçları çekik gözleri ve aşık olduğu minik parmakları sürekli ısırarak kıpkırmızı yaptığı kocaman yanakları tamamen jimindi.

Jungkook buna bayılıyordu jiminin kopyasını doğurduğu için kendiyle gurur duyuyordu.

Jungkook ikisininde karnı doyunca bebeğini yere bırakmış ve oyuncaklarıyla oynaması için salona göndermişti.

Kendiside mutfağı toplamaya başlamıştı on dakika sonra oğlunun "BABAM GELDİ" diyerek bağırdığını duydu jungkook korkuyla mutfaktan çıkmış ve etrafa bakmıştı dış kapının açık olduğunu gördüğünde gözleri korkuyla açılmış ve koşarak dışarı çıkmıştı.