Ömer başını bana doğru çevirdi.Sonra şaşırdı.Sanki 8 saattir onu seyrettiğimi fark etmemişti.
"Salak" diye mırıldandım ve Eda'ya döndüm.
''Eee anlatsanaa!'' Selin yerinde tepinirken yanımdaki sıraya oturdum.
''Eee'si yok.''
''Var belli ki. Bak yani Savaş falan n'oluyo?''
''Yok bir şey ya. Selam yollamış sadece.''
''Bak kızım,şu 'Salak'ın peşinden koşacağına Savaş senin peşinde yorulsun.Sen yorulmadın mı?''
''O öyle olmuyor işte.'Pat' deyince bırakıp, 'Küt' deyince yeni birini bulamıyorsun.''
''Sen öyle san.''
''N'apayım? N'edeyim? Nerelere gideyim?''
''Bilmem.''
''Ben biliyorum!'' Eda ellerini beline koyup bilmişçe güldü. ''Ömer'i bırak,Savaş'ı al,Savaş'ın yanına git.''
''Defol.''
''Peki.''
***
Ömer'den
Sabah okulun bahçesinde zilin çalmasını bekliyorduk.Birden gözüm kapıdan içeriye giren Yaren ve Çağla'ya takıldı. Şununla biraz eğlensem sorun olmaz herhalde. Sesimi biraz daha yükselterek ''Bütün kızlarda benim peşimde ya.'' dedim.
Yaren aniden durdu, topuklarının üzerinde dönüp önümde durdu.
''Bana bak salak; benim canımı sıkma, kafanı kırarım.''
Söylediklerini duymamazlıktan gelerek sözlerime devam ettim:
''Biliyor musun? Sana acıyorum.Kendini o kadar küçük düşürüyorsun ki... Seni asla sevmeyeceğim. Peşimi bıraksan iyi edersin.''
Savaş dediklerime inanamayarak bağırdı:
''Ömer kendine gel!''
''Bırak ya!'' deyip oradan uzaklaştım.
Yaren'den
Duyduklarım karşısında donup kalmıştım.Bu kadarda taş kalpli olduğunu düşünmemiştim.
Hatice, "Gel Yaren. Sınıfa gidelim." diyerek beni kolumdan tutup sınıfa sürükledi.
***
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ŞANS. ||TAMAMLANDI||
Short StoryBu bir Kore Fic.'i değildir.Sadece arkadaşımızın başından geçen olaylardan ilham alınarak yazılmış bir doğum günü hediyesidir.İYİKİ DOĞDUN! Haa unutmadan SENİ SEVİYORUZ VE İYİKİ VARSIN ^_^. © Tüm hakları saklıdır.
