🤚Chapter 97
"ငါနင့်ကို ပြောပြဦးမယ် ပိုင်လုနဲ့ ချန်းဟောင်တို့ ရန်ဖြစ်ကြပြန်ပြီ..."
မုန့်ရှင်းယွီက ကျိအန်းနဉ်ကို ပြောသည်။
"ဘာလို့ ထပ်ပြီး ရန်ဖြစ်နေကြတာလဲ... ဘာတွေ ငြင်းခုံနေကြတာလဲ..."
ကျိအန်းနဉ် နားမလည်နိုင်တော့ပေ။
“အဓိကကတော့ ပိုင်လုပါပဲ... ငါနဲ့ တစ်နယ်တည်းသားချင်းလို သူက ပစ္စည်းတွေဝယ်ရတာ အရမ်းဝါသနာပါတယ်လေ...”
မုန့်ရှင်းယွီက သက်ပြင်းချသည်။ သူမကလည်း ကျိအန်းနဥ်ကဲ့သို့ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာဆန္ဒများကို ထိန်းထားနိုင်သူတစ်ဦးဖြစ်သောကြောင့် အပြည့်အဝနားမလည်နိုင်ပေ။
သူတို့၏အသုံးစရိတ်ကို မထိန်းချုပ်နိုင်၍ ညံ့ဖျင်းသည်ဟု ပြောနိုင်သော်လည်း သူတို့က ခိုးယူလုယက်ခြင်းမျိုး မလုပ်ဘဲ သူတို့သဘောကျသည့်အရာအတွက် ငွေသုံးခြင်းကို မရပ်တန့်နိုင်ဟုလည်း ဆိုရပေမည်။
သို့သော် သူတို့က မကောင်းဟုဆိုလာပါကလည်း မုန့်ရှင်းယွီက စိုးရိမ်ပူပန်နေရုံမှတစ်ပါး မတတ်နိုင်ချေ။ ပစ္စည်းများဝယ်ရန်အတွက် ယွီရှားနှင့်ပိုင်လုတို့ ချေးငွေထုတ်ခြင်းက မသင့်လျော်ကြောင်း သူမ အမြဲလိုလို ခံစားမိသည်။
"ချန်းဟောင်က အဲဒီချေးငွေကို ပြန်ဆပ်ဖို့ ကူညီနေတယ်..."
သူမက ပြောသည်။
ကျိအန်းနဉ် အံ့သြသွားပြီး မေးခဲ့သည်။
"သူကိုယ်တိုင် ပြန်ဆပ်နိုင်တယ်လို့ မပြောခဲ့ဖူးလား..."
မုန့်ရှင်းယွီက ထပ်ခါတလဲလဲ သက်ပြင်းချရင်း ပြောသည်။
"သူက ချေးငွေပြန်ဆပ်ဖို့ သူ့ကိုယ်ပိုင်ပိုက်ဆံကို သုံးခဲ့ပါတယ်... ဒါပေမယ့် စားဖို့၊ သောက်ဖို့နဲ့ တခြားအရာတွေအတွက်တော့ အကုန်လုံးက ချန်းဟောင်ရဲ့ ပိုက်ဆံတွေပဲလေ..."
ကျိအန်းနဉ် ဆွံ့အသွားသည်။
မုန့်ရှင်းယွီက ဆက်ပြောသည်။
" နင်က တကယ်တော်တယ်နော်... နင် ဝမ်ယွီနဲ့ပြဿနာတက်ဖူးလား ငါတစ်ခါမှ အဲ့ဒီလိုမကြားဖူးသလိုပဲ..."