"Sorry iraa ha kasi kapag binubully ka nila aunika nakatingin lang kami. Natatakot din kasi kami sa kaniya e," girl number four saad pa nung isa sumeryoso naman lahat mukha nila ako naman ngumiti lang.
"Okay lang sanay nako sa mga yan e pamula first year banaman haha." Naka seryoso parin sila. Kaya nawala ngiti ko sa mukha ko.
"Seryoso nga ira, alam namin na mahirap din para sayo pero na lagi ka nila ginugulo." Girl number two
"Yeah she even reported them sa teachers pero they let it slide." Girl number one Sinasabi nila yan ng pabulong habang malapit silang lahat sa mukha ko. Nanlaki naman mata ko sa sinabi nila kasi may concern din pala sila sakin. Pero wala akong kaalam alam kasi dinga kami nag kakausap hindi din kami close.
"Don't worry from now on kami na makakasama mo sa recess lunch pag gagala at uwian hehe." Saad pa nung gurl number three.
"No need na guys, ayoko naman na gagawin niyo lang yan kasi naaawa kayo sakin hehe." Napayuko naman silang apat at nag katinginan dahil sa sinabi ko.
"It's not like that ira. We badly wants to be friends you with you pero nakalimutan monaba? Na you rejected us na mapalapit sayo?" Saad ni number four
"Yeah like parang gusto molang mag isa ganon?" Sang ayon pa ni girl number two.
"Hmmn hmn you just like have that cold looked. And you don't wanna talk." Sangayon pa ni girl number three.
"Whatever ur reason is. It's okay if you don't wanna open it for us. Lahat naman tayo may kaniya kaniya secret e." Ngumiti silang lahat sakin at nag sang ayon sa sinabi ni girl number one. Ako yung taong hindi agad nag titiwala unless may pinakita sakin na talagang assurances na makakapag patatag ng tiwala ko sa kanila. Like sihyeon. He did alot for me in just 2 weeks of our friendship. Pero ang dami naniya nagawa na kabutihan sakin. Kahit minsan mataray siya pero sobrang thoughtful niya sakin. Even sa maliliit na bagay.
"Osige kayo bahala hehe." Nag tilian naman ang mga babae na kaklase ko jusko napatakip ako sa tenga sa sobrang lakas, nag titinginan mga kaklase namin sa kanila. Lalo nayung mga nang bully sakin ang sasama nila tumingin samin lalo na sakin.
Current situation:
"Dito kalang ira ha? Kukunin kolang mga gamit ko sa apartment ko lock mo pinto pag alis ko." Saad niya sakin.
"Halaa bilisan molang ha?" Ngumiti pasiya at hinawakan ako sa mag kabila kong pisnge hinalikan niya pa noo ko. Sabay yakap sakin.
"Tsk. Nasa kabila lang ako e at tsaka saglit lang tee mga 10 minutes ha? Okay? At tsaka pina shut down kona buong building kaya wala makakapasok satin dito." Saad niyapa nakalimutan ko sila nga pala may ari ng buong building jusko.
"Okay okay bilisan mo ha."
"Oo naman." Nilock kona pag ka labas niya then nag talukbong ako ng kumot sa kama ko. Alam naman niya passcode netong unit ko kaya makakapasok parin siya dito kahit nakalock.
Sumilip ako ulit sa bintana. May mga nag sasaksakan at nag sisigawan. Yung iba nag hahabulan. Yung iba naman nag papatayan gamit kutsilyo. Napatakip ako ng bibig pakiramdam ko masusuka ako bumabalitad yung sikmura ko sa nakikita ko. Akala ko parehas lang kapag sa palabas nakikita iba pala kapag sa totoong buhay nangyare mas nadagdagan yung trauma ko. "Putang ina ka!!! Mamatay kana mamatay kana!!! Hayop ka!!! Dikita mapapatawad sa ginawa mo sa anak ko hinayupak ka!!! TITO KAPANAMAN NG ANAK KO!!! Sigaw nung lalaki habang sinasaksak ng paulit ulit yung lalaki na nakahiga sa kalsada. grabe talaga sariling pamilya modin talaga gagawa ng katarantaduhan sayo, Narape yung anak niya ayon ang pag kakaintindi ko. Naiiyak ako sa naririnig ko kasi buti payung tatay nayon gagawin lahat para sa anak niya mabigyan lang ng hustisya anak niya. Nag bukas ako ng tv para alamin ang balita na nangyayare sa lugar namin or sa buong mundo.
"BREAKING NEWS : USE LESS LAW" "Pinatupad na ang bagong batas na laban sa mga kasalukuyang batas na tatanggalin na ang lahat ng ito. Dahil ang batas ay wala ng kwenta sa panahon ngayon. Sa kawalan ng justice na binibigay ng pulisiya mismong tao na ang pwede humatol sa kapwa nila na sa tingin nilang mali. Nag sialisan nadin sa kanilang trabaho ang mga police at lawyer dahil wala ng kwenta ang lahat ng ito. Napag kaisahan ng mga tao na tanggalin ang batas dahil sa kawalan ng pag bibigay ng attention at action na bigayn ng hustisiya ang karamihan ukol sa mga pag patay pang rerape at iba pang krimen.
Bigla konaman naalala yung kapatid kong babae na sumunod sakin. Bigla nalang siyang umalis ng hindi nag sasabi samin ni hyeon, kaya diko alam kung saan siya hahanapin. Sumikip ang dibdib ko at hindi makahinga, nahihilo ako dahil sa panic attack ko. Napaluhod ako at napahawak sa ulo ko. Shiiit kailangan ko uminon ng gamot at makaamoy ng camphor mentol para mabawasan hilo ko. Hindi ako makatayo dahil pakiramdam ko ay mahihimatay nako. Nanlalamig ang buong katawan ko at pinapawisan ng malamig. Sihyeon bakit ang tagal mo bumalik? Nandilim ang paningin ko at pinipilit kong imulat ang mata ko pero wala nakong makita kundi blank na.
"Iraaaaa!!! Shiiit!" Saad ni sihyeon ng matagpuan niya ako sa saheg. Agad niyang kinuha ang inhaler ko at kinuha nadin niya ang gamot ko. Pinigilan ko talaga na hindi mawalan ng malay pinipilit kong tumayo pero diko kaya. Agad naman pinaamoy sakin ni sihyeon ang inhaler ko. Nilagyan din niya ako ng ointment na nag iinit kapag inaapply sa balat sa mag kabilang braso ko at inimasahe iyon sa braso ko tsaka sa noo ko. Maya maya pa ay nawala na ang pang didilim ng aking paningin pero pinapawisan parin ako ng malamig at medyo nahihilo. Pero salamat kay sihyeon dahil naibsan ang aking nararamdaman.
"Okay kana ba? Iraa? Tubig gusto mo?" Pag tatanong niya sakin habnag inalalayan niya akong makaupo at pinasandal ako sa sofa. Tumngo lang ako dahil wala akong lakas mag salita o gumalaw. Iniabot niya saakin yon agad at tinulungan akong uminom. Kinuha niya yung baso at ipinatong sa coffe table na nasa harap namin tumabi siya sakin at pinasandal ang ulo ko sa balikat niya.
"Hays pinapakaba moko ira. Inatake kananaman ng anxiety mo, sabi ko sayo wag kana tumingin sa labas at wag kana din manood ng tv!" Pang sesermon niya pa sakin. Napangiti naman ako dahil para siyang nanay ko higit pa sa pamilya kung ituri niya ko.
