Hoofdstuk 33 🤮

8 0 0
                                    

Pov Faye

Ik word wakker door een misselijk gevoel. Ik stap uit bed en ren meteen naar de wc en ik geef over. Ik ga weer terug in bed liggen en ik val gelukkig snel in slaap. Ik word wakker nog voor mijn wekker door het zelfde gevoel, dus ik ren weer naar de wc en geef weer over. Ik pak wat kleding, loop naar de badkamer en stap onder de douche. Als ik me zelf klaar heb gemaakt voor een nieuwe school dag loop ik naar beneden. Er ligt iemand op de bank. Wie de fack gaat daar zou slapen? Nou Matthy zo te zien. Ik maak heel zachtjes wat te eten en pak een paracetamol. Ik hoop dat de misselijkheid daardoor minder word. 

Naar een uurtje ben ik op school. Ik ben al de hele tijd misselijk. Kut! Ik moet weer overgeven. Ik ren zo hard als ik kan naar de toiletten. Gelukkig is er niemand en kan ik overgeven. Naar nog een uurtje op school gezeten te hebben en twee keer gekotst te hebben, besluit ik toch maar om naar huis te gaan. 

"Hey, wat doe jij hier?" vraagt Liz, als ik de woonkamer in kom lopen. "Ik moest de hele tijd overgeven, dus ben ik maar naar huis gegaan." "Misschien moet je een zwangerschapstest doen?" bemoeit Charlotte. "Ja misschien wel." gaat Liz met haar mee. "Ik heb er nog wel eentje." zegt Char en ze loopt naar boven. Het zou toch niet? Nee, dat kan niet. Of toch wel? Ik heb net de zwangerschapstest gedaan. Ik ben aan het wachten op de uitslag. Wat nou als ik zwanger ben? Hoe ga ik het dan aan Robbie vertellen? "Zenuwachtig?" vraagt Charlotte voorzichtig. Ik knik. "Dat hoeft niet. Wij zijn bij je." zegt Liz. Dan draai ik de test om. Ik zie twee streepjes. "Omg! Ik ben z-zwanger." zeg ik. "Omg gefeliciteerd!" zegt Liz. "gefeliciteerd mop!" zegt Char. "Dank jullie wel." Maar fuck! Hoe ga ik dit aan Robbie vertellen? Ik was zo blij.   

Het is ondertussen al avond. Iedereen is op hun kamer. Liz en Matthy zijn de hele dag al ruzie aan het maken. En ik ben de hele dag al aan het denken hoe is dit aan Robbie moet gaan vertellen. Zal hij boos worden? Of zal hij juist blij zijn? Ik weet het niet. Ik ben voor de afleiding op de bank met een kleedje gaan zitten. Ik ben een film aan het kijken met een kop thee in mijn hand. "Hey liefie, alles goed? Ben je ziek?" vraagt Robbie als hij naast me komt zitten. "Nee." antwoord ik. "Oh oké, want je zit altijd zo op de bank als je je niet lekker voelt. En je was vanochtend heel misselijk." "Het is gewoon... Ik moet je iets vertellen, maar weet niet hoe." beken eerlijk en ik barst in tranen uit. "Faye probeer het te vertellen. Ik zal niet boos worden." zegt Robbie. "Beloof je dat?" Hij kijkt me vragend aan en zegt dan: "Beloofd." Ik zucht diep. "I-ik ben..." "Je bent?" vraagt Robbie een beetje ongeduldig. "Ik ben z-zwanger." Ik ben zo bang voor zijn reactie. Hij staat op. "Wat?! Hoe de fack ben jij zwanger!? Jij gebruikte toch de pil?" schreeuwt hij zowat. "Je had beloofd om niet boos te worden." zeg ik snikkend. "Geef gewoon antwoord!" schreeuwt hij. "Ik ben het een paar keer vergeten." antwoordt ik met tranen in mijn ogen. Dan loopt Robbie boos naar boven. Fuck. Matthy en Liz stonden opeens in de keuken. Matthy loopt achter Robbie aan en Liz komt naast me zitten en ze geeft me een knuffel. "Hey het komt goed. Hij weet gewoon niet hoe hij moet reageren." zegt ze. Ik knik. "Wil je anders bij mij slapen?" vraagt ze. "Ja graag. Maar waar gaat Matthy dan?" "Weer op de bank. We hadden weer ruzie en hij liep weer boos naar de woonkamer om hier te gaan slapen." antwoordt Liz. Ik wist niet dat hun ruzie zo erg was. Ik had dat nooit van hun verwacht. Als de film afgelopen is, lopen Liz en ik naar haar kamer. We kleden ons om en gaan in bed liggen. Volgens mij liggen we allebei te piekeren. Ik over Robbie en zij waarschijnlijk over Matthy. "Slaap lekker." zegt ze dan. "Jij ook." We vallen dan gelukkig allebei in slaap. 


Poy Matthy 

Ik loop achter Robbie aan naar boven. Hij gaat op zijn bed zetten en ik naast hem. "Ik snap dat je boos bent, maar Faye is zwanger he." zeg ik tegen hem. "Je snapt het niet. Liz is niet zwanger toch?!" zegt Robbie iets hard, waardoor Milo naar binnen komt lopen. "Gast doe even wat zachter! Het hele huis weet nu dat Faye zwanger is. En ik snap het. Aan het begin wist ik ook niet hoe ik moest reageren, maar je moet je vriendin steunen. Trouwens ik vind het nu geweldig om vader te worden." zegt Milo. Dan komt Raoul binnen gelopen en zegt: "Rob je moet juist blij zijn dat je vader kan worden. Lieke kan waarschijnlijk niet eens zwanger worden." "Jongens? Ik wil jullie wat vertellen..." vertelt Koen, als hij ook naar binnen komt lopen. We kijken hem vragend aan. "Ik ben zwanger." En hij begint heel hard te lachen. Milo moet daardoor ook lachen. Ik kan het niet laten om te grijnzen. Robbie begint dan opeens te huilen. Ik geef hem meteen een knuffel en dan andere doen dat ook. "Het komt goed maatje." zegt Milo. "We gaan je hier doorheen helpen." zeg ik. Robbie ademt diep in en uit en stopt dan met huilen. We laten hem los. "Dank jullie wel." Iedereen glimlacht naar hem. "En sorry Roel. Ik wist dat niet van Lieke." gaat Robbie verder. "Maak niet uit joh. Niemand wist het." Robbie en Raoul geven elkaar een knuffel.  Dan lopen we zijn kamer uit. "Matt kom is?" vraagt Rob dan. Ik ga weer naast hem op bed zitten. "Wat is er nou tussen jou en Liz?" vraagt hij. "Liz denkt dat ik vreemd ga." antwoord ik. "Wacht? Wat!? Jij? Dat kan niet, maar hoezo denkt ze dat dan?" "Ik ben voor een huis aan het kijken voor ons samen. Ik heb nog niks gezegd, omdat het een verrassing moet zijn." "Vertel het haar gewoon. Anders gaan jullie misschien wel niet samen wonen." Die worden kwamen hard binnen, maar Robbie heeft wel gelijk. "Je mag hier slapen, als je dat wilt?" vraagt hij dan. "Ja graag. Het is beter dan op de bank liggen." antwoord ik. Naar nog even gepraat te hebben vallen we in slaap.

Ik word wakker door het licht dat door Robbie zijn raam komt. Hij ligt nog te slapen. Ik stap zachtjes uit bed en loop naar beneden. "Faye gefeliciteerd." zegt Loïs. "Ja gefeliciteerd." zegt Lieke. "Hoe weten jullie dat ik zwanger ben?" vraagt Faye. "Iedereen heeft het gehoord. Robbie schreeuwde het echt heel hard." antwoordt Charlotte. "Dus Koen weet het ook?" gaat Faye verder. Ik loop naar binnen en zeg: "Hij deed gister normaal tegen Robbie, dus hij is vast niet boos." antwoord ik. Faye knikt geruststellend. "Matthyas hoezo sta je ons af te luisteren. Vertrouw je ons niet. Het is niet omdat jij niet te vertrouwen bent dat wij dat dan niet zijn." zegt Liz geïrriteerd. Ik negeer haar. Ik heb geen zin om ruzie te maken waar alle meiden bij zijn. 

Het is ondertussen al middag. Liz en ik hebben de ochtend niet met elkaar gepraat of überhaupt oog contact gehad. Koen is ook al de hele ochtend geïrriteerd aan het doen tegen Faye en tegen de rest niet. Zou het iets te maken hebben met dat Faye zwanger is? Ik ben ook de hele ochtend al aan het kijken naar huizen en ik heb echt het perfecte huis in Ameide gevonden en eentje dichtbij Amsterdam. Ik ga liever is Ameide wonen, maar ik weet niet of dat dat zo handig is met Liz haar studie. Ik denk ook de hele tijd aan wat Robbie tegen mij heeft gezegd. "Vertel het haar gewoon. Anders gaan jullie misschien wel niet samen wonen."  Zonder oog contact met Liz te maken zeg ik: "Liz? Kunnen we praten?" Iedereen kijkt onze kant op. "Onder vier ogen?" Ze kijkt op. "Prima." antwoordt ze. We lopen naar mijn kamer. "Wat wil je vertellen?" vraagt ze ongeduldig.


Dit hoofdstuk heeft 1387 woorden en Faye is zwanger. Ik wou nog iets van een plottwist, dus ik dacht misschien is dat wel leuk. Ik hoop dat jullie het leuk vonden. Veel plezier met het lezen van het volgende hoofdstuk. Groetjes <3

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Sep 27 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

Two girls in love with two friendsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu