Ben kendimi tanitmadim sanırım sıkıntılar kaçmak o teyze uykusuzluk düşünceler ooo beynimi işgal eden bir sürü sey olunca.. Ben Berna 18 yasindayim ailem bn küçükken ölmüş ler onları hic görmemiş olmamim yaralarini unutabilmek için kacmaya çalıştım zaten başardım ama kalbimin parcalari onlara ait olunca insan unutamiyor işte derinden gelen acilar... aman neyse ya... Merve evde bize yetecek yemek kalmadığını ve alışverişe çıkacağını söyleyince bende gitmek istedim en azından ufak bir tur olmus olurdu... markette merve birseyler alirken bnde diger stoklara bakiniyordum Merveye arkam dönük bir şekilde sesleniyordum ama tık ses yok arkami döndüğümde merve yoktu aslında bilmedigim bir yerde birini aramak kulağa hiç hos gelmiyordu o standan bu standa allahim nerde bu kız sinirden dört Köşe olmuş durumdaydim.. bari eve doğru yürüyeyim allahtan ev markete çok yakınki çabuk bulunabilirdi.. allah kahretsin anahtar onda kaldi şimdi tirmanmam lazım eve ama nasıl ?? Evin çevresinde tur attıktan sonra kömürluk gibi bir yerin uzerine basarak o camdan catiya cikan yere gelmiştim ama pencere kapaliydi ama iyiki gece orada oturmusum ki battaniye ve ufak bir yastık vardi gelsin o kiz bak ben ona neler yapıyorum...
Gencler bir sonraki hikaye başka birinin agzindan yazila yazila gidebilir bilginize :)...
