Aşk-ı Bâki

2. Bölüm

Her insan hata yapar. Önemli olan insanın yaptığı hatayı fark edebilmesidir. Zira insan bir beşerdir. Hata yapacak, evet ama o hatayı kabullenecek ve pişmanlık duyacak. Yaptığı hatayı görmek istemeyen insanın, kafasını kuma gömmüş deve kuşundan ne farkı kalır?

Yunus Emre'nin bir sözü var;

"Hiç hata yapmayan insan, hiçbir şey yapmayan insandır. Ve hayatta ki en büyük hata, kendini hatasız sanmaktır."

Peygamberlerin bile yaptığı ufakta olsa hatalar varken, haşa insan kendini onlardan üstün mü sanıyor? Çok yazık! Insan kuru bir çamurdan yaratıldığını ne çabuk unutuyor !

Oysa gel diyor Rabbin. Günahların dağlar kadar da olsa gel, "Ben affederim, Ben affetmeyi severim" diyor. Bekliyor tevbe etmeni, pişman olmanı bekliyor.

Insanlar yaptığın hataları yüzüne vuruyor. Hata yapmanı bekliyorlar. Fakat Rabbin öyle mi? O seni affediyor, hatalarını siliyor. Hiçbir zaman yüzüne vurmuyor.

Unutma Senin günahların O'nun rahmetinden büyük değil.

Bir Hadis-i Şerifte Allahu Teâla buyurdu ki;
"Ey kulum, af dilediğin müddetçe, günahlarının çokluğuna bakmadan affederim. Günahların bulutlara kadar yükselse de yine affederim. Yer dolusu günahla gelsen, yer dolusu mafiretle karşılarım. Yeter ki iman ile gel"

Rabbimiz bize karşı ne kadar şefkatli, ne kadar merhametli. O içimizden geçirdiğimiz, yapmak istediğimiz bir iyiliğin bile karşılığını verir.

Işte bunlar Allahın kullarına karşı olan sevgisindendir. Peki biz bu sevginin karşılığını veriyormuyuz? Ona gerektiği gibi ibadet ediyormuyuz? Sıkıntılarımızda Rabbimizi andığımız kadar, bollukta da onu anıyormuyuz?

Rabbimize şükür etmemiz gerekirken, nankörlük etmeyelim! O'na koşalım ki, bizden razı olsun. Rabbin senden razı olduktan sonra bütün Dünya karşına geçse kaç yazar?

"Sen O'ndan razı, O da senden razı olarak Rabbine dön!" (Fecr, 28)

Huzur Allah'ta :)

Vesselam.