Verbroken

1

'Je moet niet denken dat ik zielig ben, Kate,' fluisterde ik onzeker, in de hoop dat niemand me hoorde. Ik liet mijn schouders zakken en keek zenuwachtig de bus rond. Mijn beste vriendin keek me schaapachtig aan nadat ze me een hele waslijst had laten zien met allerlei activiteiten dat ze de aankomende drie weken op vakantie wilde gaan doen. We zaten met tien man in de bus op weg naar de Ardèche, een mooi natuurgebied in Frankrijk.

Ik keek nog eens de bus rond en maakte per ongeluk oogcontact met Jason, mijn ex. Mijn hart sloeg een slag over en ik voelde meteen mijn wangen rood worden. Vlug sloeg ik mijn blik neer en keek naar mijn ineengestrengelde handen. Zo ging het al de hele busrit. Ik vroeg me af waarom hij steeds naar me keek.

'Nee, je bent totaal niet zielig,' zei Kate met een sarcastische ondertoon in haar stem. Ik werd nog roder toen een paar mensen naar ons omkeken. 'Luister Lauren, laat je vakantie alsjeblieft niet door die klootzak verpesten. Hij weet niet wat voor moois hij laat schieten door jou te dumpen voor die achterbakse slet die naast hem zit. Jij bent veel te goed voor hem, en dat gaan we deze vakantie aan hem zien ook! We gaan een leuke Fransman voor jou scoren en –'

'Oké, oké, je hebt me overtuigd!' Ik stak mijn handen in de lucht ten teken van overgave, in de hoop dat we dit ongemakkelijke gesprek konden vergeten. Ik zag dat een paar mensen ons afluisterden, waaronder Jason en zijn 'achterbakse slet'. Kate glimlachte naar me.

'Was het de Fransman?' vroeg ze met op en neer bewegende wenkbrauwen. Ik kon er niets aan doen en barstte in lachten uit. Kate kon me altijd aan het lachen maken, hoe kut ik me ook voelde.

'Wie weet,' mompelde ik en leunde met een zucht achterover in de stoel. Kate concentreerde zich weer op haar lijst en ik keek met een dromerige blik naar buiten, naar het prachtige landschap van Frankrijk. Een Fransman... Dat was niet eens een heel slecht idee, ook al was het alleen maar tijdelijk om Jason te vergeten. Ik had vroeger niet anders gedaan toen we nog op school zaten en ik zijn aandacht wilde trekken. Een weemoedig gevoel overviel me toen ik aan mijn schooltijd dacht. Hoe gemakkelijk het toen allemaal was. Mijn verliefde gevoelens waren toen zo nieuw. Dat was acht jaar geleden.

Ik keek op mijn horloge en zag dat we ongeveer over een uur bij het vakantiepark zouden arriveren. Godzijdank hoefde ik niet met Jason en Caitlin een bungalow te delen. Ik voelde Jason's blik weer op me gericht, maar ik bleef stug uit het raam kijken, ook al wilde ik met heel mijn wezen diep in zijn helderblauwe ogen staren.

Twee weken voordat we met een groep van tien man op vakantie zouden gaan, had hij zomaar als een donderslag bij heldere hemel besloten om mij te dumpen voor Caitlin, mijn aartsrivale. De dag ervoor was perfect geweest, we waren gezellig met zijn allen naar het zwembad gegaan. Daar hadden we uiteindelijk voor de eerste keer met elkaar gekust, waar ik nog steeds tintelingen van in mijn buik kreeg. De avond was onverwacht geëindigd bij mij thuis in bed. De volgende dag was hij naar huis gegaan om zich om te kleden en zijn spullen te pakken toen hij terug was gekomen en hij mij kil had verteld dat hij 'het wel leuk had gehad met me, maar nu toe was aan iets serieuzers'. Een dag later hoorde ik op school dat hij al weken een affaire had gehad met Caitlin die hij 'maar niet kon weerstaan'.

Misselijk nam ik een slokje van mijn water dat door de brandende zon warm was geworden en spoelde de vieze smaak van verraad in mijn mond weg. Klootzak dat hij was.

Ik was er kapot van – nog steeds – en was met moeite naar school gegaan omdat ik me niet wilde laten kennen. Ik had me geprobeerd groot te houden tegenover onze gezamenlijke vrienden die me elke keer een medelevende blik toezonden, ook al weet ik dat ze altijd achter Jason zullen blijven staan.

Weer voelde ik de tranen achter mijn ogen brandden en nam snel nog een slokje water. Ik had echt geen zin om in een snikhete bus in het bijzijn van mijn vrienden en onbekenden te gaan zitten janken als een klein meisje.