Chapter 15.5 : It's all my Fault ㅠ___ㅠ

7 0 0
                                    


                                           * Colline's POV *

      Sh*t , nagdadrive ako ngayon , tina-track ko ang location ni Brent via GPS , buti nga naka-on ehh . Bigla kasi siyang nawala sa linya at parang lasing siya .

                                           — FlashBack —

   Me : H-Hello ?

   Brent : Colline *hik*  mahal na mahal kita .

                                         * Blaaaagggg *

    Ano yun ?? Parang nahulog na bagay .

   Me : Brent ?! Hello ???

                                        * BEEEEEEPPPPP *

                                    - Tit tit tit tit tit tit tit tit -

  Shit ano yun??? Clumsy pa naman yun minsan . Aishh

                                  - End of FlashBack -

     Malapit na ako sa location niya ng may makita akong maraming tao sa daan . Bumaba ako ng sasakyan at nakisilip sa mga nagkukumpulang tao .

     Omo !!! Sasakyan yun ni Brent ahh . Wasak na wasak ito  .

     Parang huminto ang ikot ng mundo ko at bumalik ako sa time na naaksidente rin siya noong 3rd anniversary namin .. parang walang tao sa paligid at tanging ako lang . Parang bumalik yung sakit , :'( . Bumalik ako sa realidad ng may bumunggo sakin .

  Rescuer : Excuse me miss .

  Me : H-huh ?

  Rescuer : Ano niyo po ang lalaki ?? Kanina pa kasi kayo nakatayo jan .

  Me : K-kaibigan ko siya . Please iligtas niyo po siya .

   Rescuer : Dadalhin na po namin siya sa Hospital , sumakay nalang po kayo sa Ambulansya .

   Sumakay agad ako sa loob ng Ambulansya at hinawakan ang kamay niyang puno ng dugo , please lumaban ka .

   Brent :  C-c-coll-colli-ine ..

   Me ; Brent , nandito na ako . Please lumaban ka , please

   Brent : H-h-hin-di k-kita i-iiwan , m-mahal n-n-a m-ma-hal k-kita ..

   Me : Brent , Please wag mo kong iiwan . Kajima (dont go) please . Im so sorry for hurting you .

   Brent : I-its n-not y-your f-f-fault .

   Me : shhhhh wag ka nang magsalita , jebal . Lumaban ka , wag kang susuko , arasseo ? (Understand)

   Brent : N-Nae (yes)

    Binaba na siya ng mga Nurse at dali-daling isinakay sa stretcher at itinakbo sa ER . Tumakbo ako at umupo sa waiting area malapit sa ER  . I prayed , please wag kang susuko . Its really all my fault  . Kung hindi ko siya sinaktan e-edi sana hindi siya naglasing , bakit siya nalang palagi ?? Hindi ba pwedeng ako ? Please ako nalang ang parusahan niyo , hindi siya  . Baka magka-amnesia na naman siya . No no no . Hindi . Think positive Colline ,. He will be safe .

   Makalipas ang ilang minuto ay lumabas na ang Doktor at sinalubong ko ito .

  Me : Dok ! Ano pong lagay niya ?

  Doktor : Wala namang serious injury sakanya pero marami ang bubog na tumama sa kanya kaya marami ang sugat niya , kailangan lang niya ng pahinga . Excuse me .

  Me : Thanks Dok .maraming maraming salamat po m

  Doktor : No Problem iha .

   Umalis na si Dok .

  Nurse : Miss , sa room 11 na po si Sir .

  Me : Salamat .

   Dumiretso na ako sa Room niya . Tinawagan ko na rin kanina ang parent's niya at friends ko . Umupo ako sa Chair katabi ng bed niya .

  

   Me : Brent ?? Gumising ka na .

   Tita : Anong nangyari iha ?

   Me : *nagkwento ako ng mga nangyari*

   Tito : Bakit naman naglasing yan , mabuti nalang yan lang inabot niya   aishh

   Me : Oo nga po ehh . Labas muna po ako   . Bibili lang ng pagkain at gamot ni Brent .

   Tita : Salamat sa pagtulong kay Brent . Sige na .

   Me ; Wala po yun Tita . Una na po ako Tito .

  

    It's all my Fault psh . F*ck

                                       - End of Chapter 15.5 -

Meeting You Again ✌Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon