Dışarıda insanın içini ürperten bir soğuk...İçerisi karanlık...Kadın düşünüyordu,ağlıyordu kadın...Bir zamanlar deli gibi aşık olduğu adamla evlenecekti yakında,içinde başka birinin ateşiyle...Fakat evlenmek zorundaydı.Yıllarca bu ilişkiye verdikleri emek bir yana,ona verdiği onca sözü hiçe sayamazdı.Kadın çaresizdi,ağlıyordu kadın...Elindeki boş şişeye baktı sonra ve "fakat son kez" diye geçirdi içinden "onu görmeli,onu sevdiğimi söylemeliyim."
Adam sevgilisiyle birlikte oturduğu evine doğru gidiyordu yağan karın altında.Issız,sokak lambalarının aydınlattığı karanlık sokaktan,apartmanın girişine geldiğinde ince bir ses duydu.Bir kadın,ağlıyordu.Biraz yaklaştı.Küçücük kalmıştı Kadın,soğuktan titreyen vücudunu kollarıyla sarmalamıştı.Başını dizlerinin üzerine gömmüştü.Adam baktı,meraklanmıştı.
-"İyi misiniz?" diye sordu.
Kadın ürkmüştü,sesi tanıyınca başını kaldırdı.Adam kim olduğunu farkedemedi önce.Kadın titreyen sesiyle:
-"Çok iyiyim" dedi.
Adam onu sesinden tanımıştı.O olduğunu anlayınca kızarak:
-"Kızım deli misin sen?N'apıyorsun bu soğukta?" diye sordu.
-"Seni bekliyordum" dedi Kadın ayağa kalkarak.
Adam ağlamaktan şişmiş gözlerine baktı Kadın'ın.Saçları ve üzerindekiler yer yer ıslanmıştı.Elinden tutup,arabasına bindirdi onu.
-"Isınırsın biraz" dedi.
Kadın Adam'ın gözlerinin içine baktı.Gülümseyerek:
-"Beni sadece sen ısıtırsın" dedi.
Bir an afallamıştı Adam.Sonra gülümseyerek baktı sevdiği kadına ve kendine çekip,sımsıkı sarıldı.
-"Gidelim buradan" dedi Kadın.
-"Nereye?" diye sordu Adam.
-"Bu gece,sadece bu gece yalnızca ikimizin olacağı bir yere." diyerek cevap verdi Kadın.
Adam arabayı çalıştırdı.Kadın başını Adam'ın omuzuna dayadı.Kısa bir yolculuğun ardından;göl kenarında bir otele geldiler.Adam hayatta güvenebileceği tek dostunun yanına getirmişti onu.
-"Hoş geldiniz kardeşim" dedi Otelin Sahibi.
Başıyla selam verdi Adam dostuna.Kadın'a döndü,arkadaşını göstererek:
-"Ferhat,hayattaki tek dostum." dedi.
-"Memnun oldum" diyor titrek sesiyle.
Ferhat,Kadın'a baktı,Adam'a döndü:
-"Bu o değil mi?" diye sordu.
Adam Kadın'a bakarak "evet" manasında başını salladı.
Kadın hala titriyordu.Adam kucağına alıp,onu odasına çıkardı.Ve hemen banyoya girip,sıcak suyla yıkadı onu.Kadın biraz olsun kendine geldiğinde,elbiselerinin üzerinde olmadığını farketmişti.Utanarak kollarıyla vücudunu sardı.Adam havlu getirdi hemen,Kadın havluya sarındı.Hala vücudunu hissetmiyordu.Adam'a tutunarak odaya kadar geldiler.İkisi de nasıl davranacağını bilemiyordu.Sonra Adam Kadın'a döndü.
-"Saçlarını kurutalım,hasta olacaksın" dedi.
Havluyla Kadın'ın saçını kurulamaya başladı.Öyle narin davranıyordu ki,sanki ellerinin arasından kayıp gidecek cam bir eşyayı tutuyordu.Kadın bunu farkederek gülümsedi Adam'a.Ellerini sakallarına götürdü.Kendine çekti Adam'ı.Ve sarıldılar sımsıkı.Kadın yatağa uzandı,Adam da üzerine.Kadın'ın yanaklarını okşadı Adam ve dudaklarına bir buse kondurdu.Ve o gece iki yitik sevda,iki yitik hasret birbirlerinin bedeninde can buldu...
Sabah erken saatlerde Kadın uyandı.Adam'ın kendisine uzanan elini kavradı,öptü.Adam da uyanmıştı.Onu kendine çekti.İkisi de biliyordu bunun son olduğunu.Hüzünle baktılar birbirlerine,veda edercesine.
Kış günü olduğundan otelde kimsecikler yoktu.Ferhat sevgilisiyle kalıyordu.Ferhat'ın sevdiceğinin adı ise Şirin'di :) "Masallar Diyarı'na düştüm galiba" diye geçirdi içinden Kadın.Yanında sevdiği adam ve Ferhat ile Şirin...Birlikte kahvaltı yaptılar.Kadın çok sevmişti Ferhat ile Şirin'i.Ayrıldıklarında tarifsiz bir hüzün kapladı içini.Adam,Kadın'ı istediği gibi evinin yakınlarında indirmek üzere durdu.Bir süre hiç konuşmadan durdular.Sesizliği bozan Kadın oldu.Gözleri dolu dolu:
-"Böyle olması gerekiyormuş." dedi.
-"Böyle olmak zorunda değil." dedi Adam.
-"Zorunda!Onlara bunu yapamayız.Ne suçu var ki onların?"
-"Haklısın.Kendimizden,aşkımızdan vazgeçmemiz gerekiyor değil mi?!"
Adam'ın sesinde sitem vardı.Kadın af diler gibi baktı Adam'a.Kıyamadı Adam kadınına.Son kez sarılmak istedi;başını saçlarına gömdü,kokusunu içine çekti.Ayrıldıklarında:
"Hoşça kal" dedi Kadın.
"Hoşça kal" dedi Adam.
Ağlıyordu Adam.
"Bir Masal Diyarı'ydı belki özlediğimiz.Mutlu sonlarla biten,iyilerin her zaman kazandığı bir diyar...Oysa bizim hiç mutlu sonlu hikayelerimiz yok.Leyla ile Mecnun,Ferhat ile Şirin,Kerem ile Aslı...Eğer efsane olacaksa bir aşk sonu mutlulukla bitemezdi,böyle öğrendik biz nesiller boyu.Dilerim ki bizim hayalimizi kurduğumuz aşk mutlu son'lu olur.."
Kısa bir bölüm oldu,farkındayım.Devamını düşünmemiştim aslında.Aklıma geldikçe yazıyorum bir şeyler :) Umarım beğenirsiniz..Yorumlarınızı bekliyorum ;)
