"Gözlerin..." dedi Kadın. "Umudum benim..."
~İki Gün Öncesinde~
Kadın, telaşla merdivenlerden çıktı. Kapıyı çalarken, etrafı kolaçan etti. Kimseler görünmüyordu. Kapı açıldı; Adam, Kadın'ı görünce kolundan tutup, içeri çekti. Son kez etrafa baktı, kimsenin olmadığından emin olunca içeri geçip, kapıyı kapattı. Kadın'a baktı, gülümsedi.
-"Hoş geldin." dedi.
-"Hoş buldum." Gülümsedi Kadın.
Bir anda Adam, Kadın'ı tutup kendine çekti. Sarıldılar.
-"Çok özledim." dedi Adam sessizce.
-"Ben de çok özledim." diye karşılık verdi Kadın fısıltıyla.
-"E o zaman içeri geçelim." :)
-"Tamam geçelim." :)
-"Ne içersin?"
-"Şimdi bir şey içmeyim. Sen gelsene yanıma."
Adam,Kadın'ın yanına oturdu. Kadın, başını Adam'ın göğsüne koydu. Sarılarak oturdular.
-"Seninki gelmesin." dedi Kadın.
-"Benimki mi?" diye sordu Adam, Kadın'ın ne demek istediğini anlamamış gibi yaparak..
-"Evet.." dedi Kadın kayıtsız görünmeye çalışmıştı.
Adam, Kadın'a anlamamış gözlerle baktı. Kadın devam devam etti:
-"Ya canım sevgilin işte.."
-"Haa.. Ya seninki deyince... Benim sevgilim sensin ya o bakımdan anlayamadım."
Kadın şaşırmıştı.
-"Ben miyim?" diye sordu yüzünü Adam'a çevirip...
-"Evet." dedi Adam kendinden emin bir gülümsemeyle.
Kadın derin bir nefes aldı. Fakat yine de hüzün gelip, oturmuştu gözlerine. Adam, Kadın'ın yanağına götürdü parmaklarını.
-"Ayrıldık biz." dedi.
Kadın, gözlerini kocaman açtı.
-"Ne?" diye sorabilmişti yalnızca.
-"Ayrıldık." dedi gülümseyerek ve devam etti: "O gün, döndüğümüz gün..."
-"Hıı, üç gün önce, evet."
-"Geldiğimde evde yoktu. Arama gereği de duymadım zaten. Sonraki gün de eşyalarını almaya geldi. Pek fazla konuşmadık. "
-"Peki çok üzgün müydü?"
-"Tuhaftı."
-"Nasıl yani, tuhaf derken?"
-"Üzgündü ama tavırlarında gariplik vardı. Sanki ayrıldığımız için rahatlamış gibiydi."
-"Alla allaaa... Aslında bir dakika ya..."
-"N'oldu?"
-"Ben de boşanma işini konuştum."
Kadın düşünceliydi. Adam ise mutluluğunu gizlemedi.
-"Oh be sonunda. Peki ne dedi?"
Kadın o gün otelde olan konuşmayı anlatmaya başladı.
