Taehyung bir gün babannesinin ölmeden önce ona bıraktığı evin bodrumunu karıştırır ve eski bir kitap bulur. Taehyung kitabın içinde yazan büyüleri merak ettiği için birisini denemek ister.
Semekook |
Uketae |
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ayaayaya meraba meraba
Nasılsınız???
İyi olun iyi
İyi okumalar.
-
Yazar.
Bilinci yavaş yavaş yerine gelen Taehyung, bu sefer daha yumuşak bir yerde yattığını fark edip oturur pozisyona geldi ve çevresine bakındı.
Herşey bir rüya mıydı diye düşünürken kapısını açıp merdivenlere ilerledi ve basamakları inmeye başladı.
"Jeon?"
Bir anda önünde diz çökmüş bir biçimde siyah dumanlar eşliğinde beliren Jungkook ile gerilemiş ve tiz bir çığlık atmıştı.
"Emredin efendim."
"N-nasıl oldu o?!"
Jeon başını kaldırıp Taehyung'a baktı ve koyulaşan gözleri ile ona baktı.
"Güçlerimden biriydi efendim."
Taehyung kendisine bakan gözlerden ürkmüştü, fakat ona anlamsız bir şekilde güveniyordu ve bunun nasıl olduğu hakkında hiç bir bilgisi yoktu.
"P-peki..."
Jungkook onun duygularını hissedebiliyordu, O korksa bile güvende hissediyordu.
Taehyung, Jungkook'un hâlâ diz çöktüğünü fark edip ona doğru ilerledi.
"Jeon."
"Emredin efendim."
"Üstüne birşeyler giyermisin artık..."
Evet, Jeon sabahtan beri çırıl çıplaktı.
(Biçlik hehehhehehehh)
Ve açıkcası Taehyung çok uzun zamandır karşısındaki adamın tüm vücudunu görüyordu, artık utanmaya başlamıştı.
(kobra da dahil evet)
Jeon, onun dediğini yerine getirmek için ayaklandı ve koltuğun üstünde duran pikeyi alıp beline bağladı.
"Oldu mu efendim?"
Taehyung'un garibine gitmişti 'efendim' kelimesi, o Jeon'un efendisi değildi ki?
"Jungkook, ben senin efendin değilim ki. Bana neden efendim diyorsun?"
"Çünkü beni siz çağırdınız, ben sizin Wosakiniz olduğum için efendim siniz."
"Bana efendim demeden olur mu?"
"Peki, size nasıl seslenmeliyim?"
Taehyung omuzlarını silkti,
"Taehyung, tae fark etmez."
Jeon başını salladı ve onu onayladı.
Jeon'un belinde neredeyse düşecek gibi duran pike en sonunda kaydı ve yerle buluştu.
Taehyung, gözlerini kapattı ve arkasını döndü.
"Jungkook, onu tekrar beline bağlayıp benimle odaya gelir misin?"
"Tamam Taehyung."
Pikeyi tekrar beline bağladı ve Taehyung'a yaklaşıp elini onu ilerletmek için beline koydu.
Taehyung ona ayak uydurup merdivenlerden çıkmaya başladı. Odaya girdiklerinde Taehyung dolaba ilerleyip kapağını açtı ve en büyük kyafetlerini çıkartıp yatağın üstüne bıraktı. Kapıya ilerleyip son kez Jeon'a baktı.
"Giy lütfen."
Ardından odadan çıkıp, aşşağı indi ve koltuğun üstüne oturdu.
Şimdi çok daha fazla rahattı, derin bir nefes aldı ve tekrar ayaklanıp banyoya girdi.
Yüzünü yıkayıp dişlerini fırçaladıktan sonra, kafasını kaldırıp aynadan kendine baktığında gördüğü beden ile çığlık atıp arkasını döndü ve zaten yakın olduğu lavabonun daha da dibine girdi.
"Korkuttum mu?"
Taehyung, kafasını onaylar şekilde salladı ve eski pozisyonuna geri döndü.
"Özür dilerim."
"Dileme özür, sorun değil"
Jeon başını salladı ve aynadan onu izlemeye devam etti.
Taehyung, son kez kendini kontrol edip banyodan çıkıp mutfağa ilerledi, Jungkook'ta onu takip ediyordu bu sırada.
Açtı Taehyung, ama yemek yemeyi istemiyordu, o yüzden dolabı açıp sebzelikten yeşil elma poşetini çıkarttı.
(🫠🤤🫠🤤Yeşil ekşi elma🫠🤤🫠🤤🫠 )
Severdi yeşil elmayı, içinden birkaç tane çıkarttı ve yıkadı, mutfak masasının üstüna oturup elindeki elmayı ağzına götüreceği zaman aklına yanında onu izleyen Jaon gelmiş ve onun da canının elma çekebileceğini düşünmüştü.
Elindiki elmayı ona doğru uzattı,
"Yer misin?"
Jungkook tebessüm ederek elmayı alıp inceledikten sonra bir ısırık almıştı.
Aldığı tat hoşuna gitmiş olacak ki kaşlarını kaldırıp ağzındakini tuttuktan sonra bir diğer ısırığı aldı, beğenmişti.
"Teşekkür ederim."
"Rica ederim."
Ardından ikili sessizce elmaları yemeye devam etmişti.
