Is het je ooit al opgevallen hoe rap je een dankwoord skipt? In een boek, als je het woord 'dankwoord' ziet staan. Is het je al opgevallen dat je het boek dan als 'gelezen' beschouwd terwijl er eigenlijk nog zoveel oprechte emoties zitten in het dankwoord. Dus als je de dankwoorden leest, dan dank ik je. Als je ze niet leest, geen probleem voor mij. Maar, over naar het echte dankwoord:
Als eerste dank je wel aan mijn buurmeisje, zonder haar had ik nooit de gevoelens van het hoofdpersonage nooit kunnen begrijpen. Maak je geen zorgen, er is niets ergs gebeurt, we hadden allebei veel te weinig tijd. Maar zal ze ooit weten hoe vaak ik nog terugdenk aan al die namiddagen op de trampoline, schommel, in het tuinhuisje, op elkaars kamer? Zal ze ooit weten dat ze me afleiding gaf? Afleiding van onuitgesproken verwachtingen van mijn ouders. Waarschijnlijk niet. En waarschijnlijk ga je dit nooit lezen, omdat je niet eens weet wat Wattpad is, maar M-L, ik ben je dankbaar, weet dat.
Ten tweede, mijn lieve vriendinnen Y,C,L,A,E,L,F jullie hebben me getoond wat echte vriendschap is, wat vertrouwen is, wat leven is. C, L en Y, jullie zijn de enige die op Wattpad zitten en mijn boeken lezen. Dank je wel daarvoor! C en Y, jullie weten alles over me, en dat vind ik niet erg. Dus dank je dat ik bij jullie mezelf mag zijn.
Ten derde, bedankt aan mijn oma. Het stukje dat Sophia haar moeder overleed, is gewoon gekopieerd uit mijn leven, met de exacte datums en gebeurtenissen. Ik moest letterlijk huilen toen ik dat stukje schrijf. Maar oma, ik ben je enorm dankbaar. Je hebt veel meegemaakt, je hebt veel gevochten, maar bovenal: je hebt mijn leven stukken kleurrijker en gemakkelijker gemaakt. Weet dat ik, je oudste kleindochter, enorm, enorm veel van je hou
En dan bedankt aan alle mensen die ooit tegen me hebben gezegd: "Je zou moeten schrijven" . Waaronder, mijn meter, leerkracht Nederlands van het eerste jaar, mijn vriendinnen, mijn neef en nog een paar andere. Als jullie niets hadden gezegd, zat ik nu nog steeds alle verhaaltjes uit te werken in mijn hoofd.
Pfff, dit is het langste dankwoord dat ik ooit al heb gelezen en geschreven, maar ik vond dat het het waard was, want alle mensen die ik heb bedankt, verdienen die dank. En daarom hecht ik belang aan het dankwoord. Dus moest je tot hier gelezen hebben: hartelijk dank!
Nu dit verhaal af is (eigenlijk moest ik studeren), kan ik weer verder aan mijn andere boeken. Mijn hoofd stroomt over van ideeën, dus ik hoop dat ik alles snel kan publiceren!
Xxx
Mvv
JE LEEST
You are a stranger now
Short StoryIk zit op de trein. Ik had geen zin in school, dus ik ga naar de zee. In de trein komt er een meisje bij me zitten. Ze zegt niets tegen me, wat normaal is voor vreemdelingen. Maar deze vreemdelinge? Ik weet alles over haar: favoriete kleur, boek, mu...
