Görmüyorum yüzünü ne zamandır, ne var nede yoksun hayatımda.
Kulağımda aşina bir ses çınlıyor kafamın içinde, tutulmuşum.
Bak dalıyor gözlerim karanlığa, dejavu yaşıyorum geçen her saniye, yürüdükçe hayaller kuruyorum bir sağımda beliriyorsun bir solumda.
Bir bağırış duyuyorum arkamdan, bir erkek sesi...
Dönüyorum arkamı kimseler yok gözlerim kocaman bakınıyorum etrafa, arıyor gözlerim herşeyi, gidenleri.
Umursamıyorum artık hiçbir şeyi yüzümde bir gülümseme, gidiyorum öylece...
Bakıyor insanlar suratıma ' Neye bakıyorsunuz ?' diyemiyorum
Gülerken de ağlayamaz mı insan ?
Hangisi dört dörtlük şu hayatta ?
Hangisi sadece mutlu ?
Ben, kimsesiz seyyahı mechuller
Caddesinin;
Ben, yankısından kaçan çocuk, kendi sesinin.
Necip Fazıl Kısakürek
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bak Yine Yollardayım Sensiz
ChickLitVe öyle bir çaresizlik vardı ki sensizlikten gelen, elimde bir kalem yazıyorum bak şimdi. Bir insanın gülerken de ağlayabileceğini...
