Dragon King

2.

Selllam minnak kelebeklerim yeni bölümle karşınızdayım.

Bu arada sormayı unuttum,nasılsınız benim minnaklarım?

🦋❤️🦋❤️🦋❤️🦋❤️

***

"Ne yapmaya calışıyors-!""Sessiz ol,evde birileri var.""Ne?"beni belimden kendine çekti,önümüzdeki duvara elini bastırdığında demir bir kapı açıldı."Gir şuraya.""Neden?""Çok soru soruyorsun."Beni içeriye ittirdi ve anında kapı kapandı."Çıka-!"

Taehyung sakın bağırma.

Duyduğum kalın sesle gözlerim fal taşı gibi açıldı,benimle nasıl bu şekilde iletişim kurabilir?

Sakın ses çıkarma,şunları gönderip gelicem.

Dediğini yapıp olduğum yerde beklemeye başladım.Tahminimce 20 dakikanın sonunda kapı tekrar açıldı,çıkıp gözlerimi oğuşturdum,bir anda karanlık ortamdan aydınlığa geçince gözüm acımıştı."Gelenleri gönderdim,şimdi gelelim sana,seni öldürmiycem bu seferlik,bir daha karşıma çıkarsan ama omega olmana bakmam,öldürürüm seni!"onu kafamla onayladım,beni yaralı kolumdan sıkıca tuttuğunda kolumdaki şiddetlenen acıdan dolayı çığlık attım."Ne oldu?,ne bağırıyorsun?""K-kaçarken kolumdan vuruldum,ve sen orayı şuan sıkıyorsun!"bana bir kaç saniye bakıp üzerimdeki kıyafetin kolunu sıyırdı.

"Bu yara bu şekilde 2 aya anca iyileşir,ayrıca izi kalır.Sana son kez bir iyilik yapıcam.""Ne yapıcaksın?""Yaranı iyileştiricem,şuan enerjin çok düşük,böyle kurda uzun bir süre dönüsemessin,şimdi otur şuraya."

Yatağa oturduğumda oda yanıma oturdu.Beni kendine çekip dudaklarıma yapışınca dondum kaldım.Bir kaç saniye dudaklarını hareket ettirmeden öylece durdu,sonraysa dudaklarımızı birbirinden ayırdı."S-sen az önce ne yaptın?""Seni iyileştirdim,bak."kolumdaki kanlı bezi çıkardığında ne bir dikiş,nede bir kurşun deliği vardı ve kolum artık acımıyordu.Kurdumun azalan enerjiside yerine gelmişti.

"Seninle ormanın girişine kadar gelicem,sonrasını kendin gidersin ve sakın kimseye benden söz etme,yoksa seni bulur o güzel kafanı gövdenden ayırırım,anlaşıldımı?""T-tamam,ve kolum içinde tesekkürler."

***

Kaç saattir yürüyorduk bilmiyorum ama ormanın girişine gelmiştik ve havada yavaş yavaş aydınlanmaya başlamıştı."Burada sonrasına ben gelmiyorum,bir daha görüşmemek üzere omega."bir anda sırtından çıkan siyah kanatlarla ne olduğunu şaşırdım.Ben onu izlerken o çoktan gökyüzüne yükselmiş ve geri dönüyordu."Taehyung?"duyduğum tanıdık sesle mutlu bir şekilde arkamı döndüm.Gördüğüm yüzle hızlıca o taraf koştum ve babamın boynuna sıkıca sarılıp ağlamaya başladım.

"Güzel oğlum benim, bakıyım bir şeyin varmı?"heryerimi inceleyip yara göremeyince gülümseyip atına bindi,benide arkasına bindirdi."Yorgunmusun oğlum?""Biraz baba.""Biz gidene kadar uyu,çünkü gittiğimizde babanın seni uzun bir süre bırakacağını zannetmiyorum."Namjoon babamın da dediği gibi kesinlikle Jin babam beni bırakmiycaktı,bende yorgun olduğum için babamın geniş sırtına yaslanarak uykuya daldım.Anlamadığım tek şeyse kurdumun neden hala o ejder kralı düşündüğüydü.

***

"Oğlum!,güzelim!"Jin babam kemiklerimi kıracak kadar sıkı sarılıyordu bana,ben namjoon babama kurtar beni bakışı atarken o kıs kıs gülüyordu.En sonunda zorda olsa ikimizi ayırmayı başardı."Jin bir dur,öldüreceksin çocuğu.""Sen sus namjoon!"Jin babam koluma girip beni kendi odama götürdü."Sen dinlen babacım,uyandıktan sonra konuşuruz."Babam odadan çıktıkatn sonra üzerime rahat bir pijama giyinip kuş tüyü yumusaklığındaki yatağıma yattım ve rahatlatıcı bir uykuya daldım.Yada ben öyle zannediyordum.