Urfa - Halfeti
"Karımı almaya geldim Fıraz!" Miran'ın sert sesi ile konağın kapısından çıkan Leyal derin bir nefes alırken bakışlarını ellerinden tutan Can'a çevirdi.
Gözleri kocası ile abisi arasında mekik dokumaya başladı. Abisi onları yine bu cani adamın ellerine vermezdi değil mi? Ne de olsa söz vermişti.Koruyacaktı!
"Leyal hiçbir yere gelmiyor! Oğlunu ellerinden almakla tehdit edemeyeceksin artık kızkardeşimi! Burada kalıyor! Var git yoluna!"
Miran başını Leyal'e çevirirken kadın başını dikleştirip dolan gözlerini karşısında ki adama çevirdi.Abisinin arkasında olması kendini güvende hissettiyordu.
"Can senin oğlun olduğu kadar benim de oğlum Leyal! Hadi,gidelim konağa.Dön geri..."
Leyal'in başı istemsiz bir şekilde her iki yana sallanırken Miran elini saçlarına daldırıp daha fazla dayanamayarak kadına doğru bir iki adım öne gittiği an da karşısına dikilen Fıraz ile kaşlarını çattı.
"O benim karım Fıraz! Bırak,alıp gideyim! Onun yeri,benim yanım!"
"Karın gibi davransaydın o zaman Miran! Sen kimsin ki Leyal'i elinden Can'ı almakla tehdit ediyorsun?! Sen kardeşimi böyle tehdit edersen ben de kızkardeşimi ve yeğenimi senin ellerinden tamamen alırım! Sahipsiz değil,arkasında dağ gibi abisi var! Yarın aşiret toplandığında yaptığın tüm şerefsizlikleri anlatacağım ve BOŞANACAKSINIZ!"
"Leyal'i boşamayacağım! O benim karım ve her ne olursa olsun onu yeniden benim haneme götüreceğim! İster güzellikle ister zorla!"
"Boşanacaksın! Leyal'e yapmadığını bırakmadın lan sen?! Boşandıktan sonra onu ve yeğenimi alıp Urfa'dan gideceğim! Ömrünün sonuna kadar göremeyeceksin oğlunu! Bunlar sana müstehak Miran! Şimdi git konağına! O pek sevgili karın ile mutlu mesut yaşayın!"
Miran kendini dizginlemeye çalışırken gözleri Leyal'in elinden tutan Can'a kaydı.Yüzünde istemsiz bir gülümseme oluştu ve yavaşça çömelerek kollarını açtı.
"Gel oğlum...Çok özledim." Gözleri küçük çocuğun gözlerindeyken Fıraz bakışlarını Leyal'e çevirerek içeriyi işaret etti.
"Can'ı da al içeriye geç!"
Miran'ın yüzünde ki gülümseme Fıraz'ın kelimeleri ile silinirken yerinde doğrularak dikildi Fıraz'ın karşısına.
"Yarın aşiretin bizi boşayacağını mı sanıyorsun?! Leyal benim karım Can ise oğlum! Her ikisi üzerinde de hakkım var! Yarın bu konağa gelip her ikisini de aldığımda elin kolun bağlı öyle duracaksın!"
"Bu kadar eminsin yani?" Tek kaşını kaldırdı Fıraz.Miran başını olumlu anlamda aşağı yukarı sallarken ellerini cebine soktu.
"Yanılıyorsun Miran! Yarın aşiret sizi boşayacak ve ben Can ile Leyal'i alıp gideceğim buralardan! Hiç göremeyeceksin oğlunu! Bir zamanlar sevdiğim kadını nasıl aldıysan ellerimden ben de senin karını ve oğlunu alacağım!"
Miran burukça gülerken bir iki adım geriye çekilerek derince yutkundu.
"Aynı kadına aşık olmak aramızda ki dostluğu bitirse de kardeşin hala karım! Oğlumu benden izinsiz hiçbir yere götüremez! Hazırlasın valizlerini yarın dönecek konağa...."
Konağa doğru çevirdi iri bedenini.İçeri giren kadının onu duyabileceği kadar yüksek ve gür sesiyle haykırdı.
"Sen benim karımsın Leyal! !"
Sözlerinin devamını getirdi.
"Ve ömrünün sonuna kadar da Miran Ağa'nın karısı olarak kalacaksın!"
Yakında!
