babası onu kayrayı okula hazırlıyordu. ve televizyonda haberler açıktı kayra da son kalan yemeğini kaşıklıyordu ki o ses şiddeti devasa bir alarm sesi mert direkt ağlamaya başladı babası ise merti kucaklayıp televizyona baktı, son zamanlarda devletlerin arasının iyi olmadığını biliyordu ama böyle bir şey beklemiyordu. savaş başlamıştı hemen birkaç gofret ve 2 şişe su alıp bodruma koştu bodrum soğuktu keşke battaniye de alsaydım diye düşündü bodrum doluydu sağ taraflarında eski çamaşır makinesi ve diğer taraf duvar köşeye geçmişlerdi bodrumda yeralınta değildi sadece yarısı yeraltındaydı penceresi zemine bakıyordu. babası kayraya kımıldamamasını söyleyip battaniye almaya gitti. kayranın ayakları üşüyordu yer soğuk ve betondu. dizlerine daha sıkı sarıldı kayra daha 4. sınıftaydı yaşı daha 10 olmamıştı sadece rakamlardan ibaretti. babasının geciktiğini düşünürken kapı açıldı ve babasının elinde battaniye ve daha çok yiyecekle geldiğini gördü ve beklemeye başladırlar kayra babasının kucağında battaniyeye sarılıyordu babasıda gülümsemeye çalışıyordu ama çok zamanının kalmadığının farkındayd televizyonda gördüklerini unutamıyordu tüm hayatı gözlerinin önünden geçiyordu gözünden yaş akmıyordu oğlunun yanında ağlamamak gülmek için aklına eşi geliyordu ne yapacaktı acaba böyle bir durumda kayra daha 4 yaşındayken boşanmışlardı hayatına yeni bir kadın girmemişti yemeği temizliği kendi yapıyordu üstüne çalışıyordu yorulmuştu ama böyle bitmesini istemiyordu, kayranın lise üniversite yıllarını bekliyordu görmek istiyordu tam bunları düşünürken o ses bir patlama ve daha bunu anlayamadan refleks olarak kayranın kulaklarını kapadı ve o sırada kulak zarlarının patladığını anladı tam bu sırada titreşimler ve etrafın kararması. kayra da bayılmıştı heryeri kan içideydi ama kimin kanı ..
