Bugün hava yağmurluydu mektubun üzerinden 2 gün geçmişti ve biz hiç karşılaşmamıştık.
Garipti bunları bilmesi acaba çokmu yakındık ve ya yakın arkadaşımda ben mi hatırlamıyordum.
Balkonumda oturup kulkalarımdaki şarkıyı dinliyordum ve tabiki onunda dediği gibi sütlü kahvemi içiyordum. Hoşuma gitmişti onun bana mektup vermesi hislerini dile getirmesi ama korkuyordum acaba acaba oda bırakıp gidermiydi onu tanımıyordum. Bilmiyorum yazdıkları beni etkilemişti galiba ilk defa benim hakkımda birisi bu kadar çok şey biliyordu. bı anda gök gürledi yerimde sıçradım. O anda telefonuma bir bildirim düştü
0530***08: "İyi misin?"
Bu kimdi şimdi
İdil: "Sen kimsin?"
mesaj hemen görüldü oldu
0530***08: "Gök gürültüsünden korkarsın sen onun için sormuştum."
İdil: Sen kimsin ve bunu nerden biliyorsun?
0530***08: "Ben seni tanıyorum ama sen beni tanımıyorsun sadece yazmak istedim."
Sinirlenmeye başlamıştım.
İdil: "Dalga mı geçiyorsun benimle numaramı nereden buldun?"
0530***08: "Seni tanıdığımı söylemiştim numaranıda biliyorum doğal olarak."
Gözlerim açık bir şekilde mesaja bakmaya devam ettim beni tanıyordu ve numaram onda varmış kimdi bu bütün arkadaşlarımı gözümün önünden geçirdim ama biliyordum onları, onlar olamazdı.
Rüzgarın saçlarımı savurmasıyla kendime geldim kahve bardağımı alıp içeri geçtim.
