the other boy

-7-

taehyun

Gerizekalı beomgyu yüzünden sorularımı yarım bırakarak masadan kalktım, dolabımdan rastgele bir sweat alarak alt kata indim

"ben çıkıyorum" dedim

"nereye oğlum bu saatte?" diye sordu annem

"bir arkadaşım zor durumda"

"arkadaşım mı dedi o?" diye sordu babam hemen odasından çıkarak

Onları umursamadan evden çıktım ve arabaya bindim, beomgyunun bana attığı konum hiç tekin bir yer değil.

"ne bok yiyorsun orda acaba?" diye söylendim kendi kendime

Ormanlık araziye yaklaştığımda gözlerimle etrafa bakınmaya başladım, hiçbir yerde yok allahın cezası. Arabaya isabet eden bir taş yüzünden sinirle arabayı sağa çektim

"çizilmiş amınakoyayım ya"

Ne diye geldiysem buraya? Aptal bebe kıskançlıktan yaptı kesin. Bunu ödetirim sana choi beomgyu

"taehyun, yardım et" cılız bir ses kulaklarıma dolduğunda hemen arkamı döndüm

"beomgyu, NERDESİN?"

"taehyun lütfen yardım" sesi giderken zayıflarken durumun sandığımdan kötü olduğunu fark ettim

Telefonun feneri ile aradığım beom'u bir ağacın dibinde ağlamaktan kızarmış bir yüzle buldum ama keşke sadece yüzü kızarık olsaydı. Paramparça olmuş tişörtle vücudunu örtmeye çalışıyordu ancak kızarıklıklar belli oluyordu. Üzerimdeki salaklığı atarak yanına indim ve üzerimdeki hırkayı ona giydirdim, yüzünü eğmiş şekilde ağlamaya başladığında canını yakmamak için çabalayarak sırtıma aldım. Soru sormamak için dudağımı ısırıyorum, onu arka koltuğa yatırdıktan sonra sürücü koltuğuna bindim. Bir süre öylece kaldık, beom'un burnunu çekmesi ile yan koltuktaki sweati ona uzattım

"teşekkür ederim" dedi

"ne olduğunu sormamı istemediğini biliyorum ama ne olduğunu bilirsem sana daha iyi yardım ederim" dedim

"onlar getirdi beni buraya, yemin ederim zorla" dedi

"dövdüler mi?"

"keşke dövseydi" dedi

Hıçkırıkları arabayı kaplarken direksiyonu sıktım, nasıl böyle iğrenç bir şey yapabilirler?

"o kadar ileri gitmeye korktu ama"

gerisini getiremedi, bende soramadım

"o uzun olan şerefsizdi dimi?" diye sordum

"benim yüzümden size düşman olmuş"

"nasıl?"

"bende hoşlanıyormuş ve ikinci olmam kanına dokunuyormuş, onun sevdiği hep birinci olmalıymış"

"sevgiye bak amınakoyayım manyak orospu çocuğu" dedim

"eve gidemem, abim anlar. Sorarsa anlatırım, başına bir bela daha açarım" dedi

"abinin başına bela olacağını düşünmesem de peki, bize gidelim olur mu?"

"soobine de bırakabilirsin aslında, yakınız onunla. Sana rahatsızlık vermeyeyim"

"seni bu halde bırakamam"

Seni bu halde gördükten sonra nasıl bırakabilirim, içim nasıl rahat eder? Eve varana kadar tek kelime edemedik, radyodan sakin bir şeyler açtım ve uyumasını diledim. Sevmesem de bir günlüğüne tüm acılarının bana geçmesini diledim. Arabayı garaja park ettim ve bir süre öylece kaldım, nasıl davranmam gerekiyor?