Ne kötü şey eli kolu bağlı kalmak hayatta. Yapmak isteyip de yapamamak. Aglamaktan gözleri şişiyor insanın. Ama bir allahın kulu da gelip neyin var demiyo. Gerçi dese de birşey değişmeyecek seni anlamadiktan sonra...
Işte tam da bu anda kaybolmak kaçmak gitmek yok olmak istiyo insan. Gitmek uzaklara. Kimsesiz. Kalabalık yalnızlıktan kurtulmak mesela. Acıyı dindirmese bile hafifletir en azından insan. Bi sure ağlamaya ara verir belki gözler. Içi yanmaz belki kozlenmeye başlar kabuk bağlar yaralar. Eller başka ellere ihtiyaç duymaz. Aramaz gozlerimiz başka gözleri. Sevmez kalbimiz. Bu hayatta her duygu yu tattik da dertsiz olmayı bir türlü tadamadik iste. Dertsiz biri ciksa karsimiza dertsiz kaygisiz korkusuz nasil yasanir anlatsa veyahut ogretse mesela. Belki O zaman mutluluk tam tamına çalar bizim kapimizi da teğet geçmeden. Geri de biraktiklarimizi dusunmese beyin. Akıl mantık kurmasa artık. Ayaklar geri geri değilde ileri gitmeyi 8ogrense bi an evvel. Mesafeler uzaklastirsa bizi herşeyden herkesten. Ama kalbimiz de sadece 1 tek kişi olsa hayatta kaybetmekten korktuğumuz. Değer verdigimiz sevdiğimiz. Mesela gidiyorum dediğinde insan nereye? Neden? Diye sormak yerine seninle herşeye varım ben diyen birini sevse yürek. Beklese bizi "beklerim beklenen sen olduktan sonra" dese. Yanimizdayken bile beklese bizi. Yürek o kişiyi çok sevse mesela...
'
Allah o kişiyi bi an evvel bulmanızı ve hayırlıniz olmasini nasip etsin amin amin amin....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"Biz!
Romancemerhaba arkadaşlar! benim en büyük hayalim yazmaktı. ve yazmaya başladım. ve sonunda bir kitap bastırmayı istedim. tabii bu yazdıklarımı tamamen bitirmeden olmazdı. ama yine de yılmadım yazmaya ve okumaya hep devam ettim. (ben kitap okumaya bayiliri...
