Restless Love

Chapter 7: He came back

___
Elise Pov

"A-apang?" tawag ko kay apang nang makapasok ako sa silid niya rito sa loob ng hospital.

Sinabi ko kay Rai ang sitwasiyon ng pamilya ko ngayon at sinabi niya naman ito kay Liano. Liano agreed to let me go, but i need to come back, that's why his 10 bodyguards is with me. Outside of my apang's room.

Tumingin naman siya saakin sandali bago tumingin muli sa ibang direksiyon, na para bang iniiwasan niya ang mga titig ko. "B-bakit k-ka nandito?" nahihirapan niyang saad. Pumayat siya ng husto at hindi ko na makilala ito.

Umupo ako sa upuang nasa tabi ng hinihigaan niya at yumuko.

"Lumaban ka p-po... kahit para kay mama lang." kumurba ang labi ko sa pagpipigil ng aking hikbi.

"I..ipatanggal niyo na itong mga nakakabit saakin, walang kwento ito. Gusto ko ng mag pahinga. Wag na kayong gumastos." may butil ng luha ang lumabas mula sakaniya.

"Martin." saway naman ni mamang.

"Gagawin ko po ang lahat, b-basta mag pagaling po kayo. Ayoko na mawalan ulit ng...a-ama." my tears fell like a falls. Narinig ko rin ang iyak ni apang. My first time to hear his cry.

"Patawad anak...patawad sa mga nagawa ko..." iyak niya bago imabot ang pisnge ko. Napatingin ako sakaniya na namumula ang mata dahil sa kaniyang pagkakaiyak. "P-pasensya na, Elise. Kung naging makasarili a-ako sayo. Tuwing nakikita kita, naaalala ko ang..ama mo. At nagagalit ako dahil siya ang naunang minahal ng...ng ina mo. I-ikaw ang naging bunga ng ina mo at ng matalik kong kaibigan." nahihirapan man siya ay pinilit pa rin siyang sambitin ang lahat ng gusto niyang sabihin. Naguguluhan man ay isinawalang bahala ko nalang ito.

Pinunasan ko ang mga luha niya habang hinalikan siya sa noo. "Okay lang pero, mahal kita." bigkas ko bago lumapit kay mamang umiiyak rin at niyakap ko siya.

Ilang segundong yakapan ay pinutol ko ito. I took white paper from my shoulder bag that contained one-hundred-fifty-thousand. I asked Frank earlier why I had to withdraw so much from Liano's card. That's a big money for my 1 month of working his house.

But he always always said yes."Don's order." at bukod pa roon ang mga groceries nina mamang. Kinseng karton ng mga groceries ang ibinaba sa bahay namin. Wala na akong magawa kundi mahiya.

"Mang...ito po" inabot ko kay mamang ang sobre. "Pambayad sa bill rito at sa mga gamot ni apang. contact-kin niyo lang po ako kapag may kailangan pa po kay-"

"S-saan ka kumuha ng 1.2million para ipambayad sa bill ng apang mo?" putol ni mamang.

"Tinanong ko rin po kanina, hindi ko nga po akalain na ganoon kalaki..Hi.di ko po kayang bayaran muna ng buo mang, pang down lang po ito para hindi lumaki nang lumaki. Ito po oh tanggapin niyo na po."

"Bayad na, nak."

"Ito pa nga po yung pang dow-"

"Nagpa assist ako kanina at ang sinabi saakin bayad na ang lahat ng kailangan ng apang mo pati na rin ang bill. Akala ko ba'y ikaw ang nag bayad?" may pagtataka sa mga mata niya.

"H-hindi po ako..." napatingin ako sa pintuan ng kulay puting silid. Isa lang ang gumawa nito.

I violently went out and met ten bodyguards who were outside the room. I approached Frank and looked at him. He was staring at me too.

"Si...sino ang nag bayad ng bill namin?"

"Don." he said.

Nang makarating muli sa El Nilla V ay tulala pa rin ako. Bakit niya ginagawa 'to? may kapalit ba ang mga ito?