Kürt Kızı Emily

ilk buluşma

Bu, Çorum'un yoksul bir köyünde yaşamaya çalışan Kürt kızı Emily ve Elazığ'da doğup büyüyüp eğitimine Paris'te devam eden Boran'ın aşk hikayesidir.

Emily her zamanki gibi sabah erkenden uyanmış inekleri sapmaya gitmişti. Ardından kahvaltı hazırlamaya başladı. Aile bireyleri de yavaş yavaş uyanmıştı. 5'i erkek 4'ü kız olan 9 kardeşin en küçüğüydü Emily

Güzel bir köy kahvaltısının ardından odasına gidip, saçını düzeltip üstünü değiştirdikten sonra Nivea Strawberrysini sürüp odadan çıkmıştı. Doğum gününe bir gün kalmıştı.

30 yaşına girecekti bu yüzden heyecanlıydı. Her zamanki gibi çalıştığı leblebi fabrikasına gidip asgari ücret alacaktı. Sıradan bir iş gününün ardından eve döndü.

Akşam yemeğinde bulgur pilavı yeyip biraz konuştuktan sonra xiaomi redmi note 8'inden Tiktok izleyip uykuya daldı.

Ertesi gün doğum günüydü büyük bir heyecanla uyandı. Akşam doğum gününü kutlayacaktı. Günlerden pazardı yani işi yoktu. Bütün gün doğum günü için hazırlanacaktı. Pastasında kullanacağı meyveleri toplamak için ormana gitti.

Meyveleri topladığı sırada bir ses duydu. Arkasını döndüğünde çalıların arasında genç bir bey çıktı. Kendisinden yaşça küçük olduğu belliydi. Etkilenmişti, konuşmak istedi.

Seslendi "Bakar mısın yakışıklı? " bey yanıt verdi"Yo' bakamam " "Bakar mısın bana? " " Yo' yo' " "Gelsene lan minibüsçü parçası! " bey, hafifçe kıkırdadı. "Geliyorum" yaklaştı. Yaklaştıkça, Emily içinde bir şeyler kıpırdadığını hissetti.

"Merhaba" dedi Emily yumuşak ses tonuyla. "Selam" "Emily ben" "Boran bende" "Ne işin var burada? " "Gezintiye çıktım" Emily ormana gelmesine şaşırmışdı. "Ormana? " "Evet"

Bu yanıtın ardından Emily, Boran'ı daha detaylı incelemeye başladı. Farklı görünüyordu. Buralı olmadığı belliydi. Sormaya karar verdi.

"Nerelisin sen?, belli buralı değilsin. " Boran söze girdi "Değilim zaten. Aslında Elazığlıyım. Şu an Paris'te okuyorum. Dedemleri ziyaret için geldim. " Emily ekledi: "Hm, anladım. Yaşın kaç? " oldukça genç duruyordu. Büyük bir yaş söylerse düşüp bayılırım diye düşünürken beklenen yanıt geldi "21, sen? ". Emily için fazla küçüktü. Bir şeyler yaşanması mümkün değildi. Fakat ileride ne olacağını bilemeyiz, değil mi?.

" Bugün 30 oldum. Hatta akşam evde kutlayacağız. Katılmak ister misin? "
Genç adam şaşırmış görünüyordu. Çok daha küçük bir sayı bekliyordu. Şaşkın gözlerle Emily'yi izlerken yanıtladı "Elbette, çok isterim. Nerede eviniz? " "istersen gösterebilirim. Burada işim bitti. "

Genç adam anlık olarak Emily'nin elimdeki meyve sepetine baktı ve ekledi; "Olur, çok isterim. Yalnız mı yaşıyorsun? " "Hayır, dört ağabeyim ve dört ablam var. Bir de annem ve babam işte. Dokuz kardeşin en küçüğü tüm. " yavaş yavaş eve doğru yürürken konuşma devam ediyordu. "Bayağı kalabalıkmış" Tabii oğlum Kürt'üz biz. Çocuk yaptı mı en az beş tane. Bak o da en az he. "Aynen, sen kimlerdensin bu arada? Kimsin? Nesin? "

"Kendimi tam tanıtayım. Ben Boran Beyazgül. Beyazgül ailesinin son üyesiyim. Ferdi Beyazgül'ün torunuyum. Murat Beyazgül'ün oğluyum. Paris'te güzel sanatlar okuyorum. Sizde bana kendinizi bahşeder misiniz hanımefendi? " bende Mustafa Sarıgül. Neyse bu şakayı yapmayacağım. Bi' dakika, Ferdi Beyazgül mü? Bu benim çalıştığım fabrikanın sahibi. Ama ona bunu şimdilik söylemeyeceğim. "Bende Emily Şahin, soylu bir ailem yok sıradan insanlarız. Kürt'üz. Bir fabrikada çalışıyorum. Gastronomi okudum aslında. Ama o konuyla alakalı bir iş bulamadım. Şimdilik bu kadar diyelim. "

Evet, şimdilik bu kadar. Çünkü sanılanın aksine çok daha gizemli bir hayatım var.

İlk bölüm bu kadar yeto. Bir daha ne zaman görüşürüz bilmem. Hadi eyvallah