CHAPTER 38:Starry Night

1 2 0
                                    

P.A. POV

"Hello Everybody!!"Ang excited nito sa tuwa sa pag-ka musta  sa amin ni Shasha

"Oh Shasha, andyaan ka na pala"Ang mahinahong sabi ni May

"Kaya pala maingay na ang paligid kasi nariti na si Shasha bungarera"Ang asar ni JC sa kaniya

"She, kala mong guwapo ka di naman"pag-mamaldita nanaman ni Shasha kay JC

"Nga pala Shasha tapos ka na ba sa pinagawa naming custome sa iyo for the Halloween party?"Ang tanong ni Sir Robin

Ng tinanong iyon ni Sir Robin Kay Shasha ay biglang itong tumawag na para bang may bina-balak ito sa amin"Don't tell me kaya't parang demonyo kang tumawag ay dahil tapos na ang mga costume?"Ang tanong ni Love sa kaniya kaya't humagalgal sa tawa si Shasha

"Doc naka-labas na po siya!!!"Ang pag-asar na sigaw ni Xavier subalit di nalang ito pinatulan ni Shasha kaya't nag-roll eyes nalang ito

"Well katulad nga ng sinabi ni Love, Sir Robin I already finished the costume"Ang proud na sabi ni Shasha sa amin

"Maari na ba namin itong tingan?"Tanong ni Dominic

"Well actually ang balak ko sana ay ibigay sa inyo itong mga bags na naglalaman ng costume niyo and wag muna nating ito ipapakita sa Halloween party nalang"Ang paliwanag sa amin ni Shasha

Na-gets naman namin yung sinabi ni Shasha pero bakit kailangan pa ng ganon? Kay arte naman ng babaeng toh, gusto niya pa surprise surprise

Kaya't iyon isa isang tinawag ni Shasha ang mga pangalan namin para maibigay niya ang aming mga costume. Nag-planuhan namin ni Anna at ni May sa bahay nalang ko kami mag-aayos para mapa-alam nila ako kay Tita Lori dahil baka kapag ako mag-isang lumakad ay baka matamaan pa ako ng kidlat

Kaya't iyon ng maibigay sa amin ni Shasha ang costume ay nag-ring ang phone ko mean non ay may nag-notification siya kaya't sinilip ko ito laking gulat ko na may art na mag kakaroon ng art gallery dito sa pinas

At ang good news pa ay makikita ko in person yung Starry Night, sobrang favorite ko siya pati ng mga parents ko lagi nga kami nag-pa paint non eh bilang bonding namin at yung starry nights na yon ang dahilan kung bakit din namatay sa isang tragic accident ang parents ko

Nung bata pa ako ay tinu-turuan akong mag-paiting ni Daddy dahil pintor siya while naman si Mommy ay traveler kaya't saan saan kami nakaka-pag bakasyon

Nung unang araw ay nabalitaan ni Dad na bibisita dito yung pinaka favorite niyang painting na Starry night sobrang favorite niya iyon mula nung pag-ka bata niya palang kaya't nag-pasiya sila na puntahan iyon nila Daddy

Dahil nga sa malakas na bagyo nung araw ngayon ay nag-pasiya sila na iwanan nalang ako kay Tita Lori at sila nalang daw ang pupunta sa exhibition. Ng naka-pag paalam na ako sa kanila ay di ko pala namalayan na iyon pala ang last kong makaka-sama at makikita sila

Sabi ni Tita Lori sa akin ay namatay daw sila Daddy at Mommy nung tinamaan daw ng isang malakas na kidlat sa puno at dahil din sa sobrang liwanag ng kidlat ngayon ay nabanga sila at iyon ang sign of death nilang dalawa

Pero past is past na tinangap ko rin ang pag-kawala nila dahil kahit na wala na sila ay may naiwan naman silang magagandang alala bago silang mawala at thankful din ako dahil nga sa pag-aalaga sa akin ni Tita Lori at sa pag-trato niya sa akin na parang totoo na niya akong anak

Kaya't ng uwian na aming school ay daling dali ako nag-paalam kay Tita Lori sa chat na pupunta ako ng art gallery, pinayagan naman niya ako pero kailangan ko ring umuwi ng maaga dahil sobrang gabi na pati

Kaya't iyon nama-alam na rin ako kay Anna at kay Sir Robin daling dali rin akong sumakay ng bus at mga ilang oras pa ay sawakas andito na ako sa art gallery. Syempre una Kong pinuntahan ay yung Starry night dahil iyon naman talaga ang pinunta ko

At ng makita ko ito ay labis akong natuwa dahil simula pa ng bata ako ay pangarap na ni Daddy makita ng malapitan ang starry night at ito ngayon kahit na wala na siya ako naman ang tutupad sa pngako niyang iyon

At heto nga ako nasa harapan ko na at malapitan ko na nakita ang Starry night "Ang Ganda"Ang pag-mangha kong sabi. Subalit may naramdaman akong tao sa gilid ko kaya't sinilip ko ito ay laking gulat ko na bakit andito si Incheck?

Well you guess right katabi ko si Incheck at nakita ko rin ang pag-mangha niya sa starry night "Oh Rafa andito ka rin pala"Bati ko rito habang naka-fake smile ako

"Bakit ikaw lang ba ang puwede pumunta dito?" Nag cold tone niyang sabi

Mayabang

"Di naman sa ganon well nagulat ako nakita kita dito, well kung dito ka rin pala pupunta ay sana sabay na tayong pumunta you know"Ang mahinahong kong sabi sa kaniya

"Edi sana nag-tanong ka"Ang malamig niyang ulit na sabi sabay alis sa gilid ko. Napikon ako kaya't sinundan ko ito at ginamitan ko ito ng aking mahiwagang bunganga

"Alam mo, kung maka cold tone ka sa akin kala mong close tayo, bakit close ba tayo? Di porket ay incheck ka puwede mo na akong ganiyanan"Ang galit kong sabi subalit ini-ignore niya pa rin ako kaya't di ako nag-paawat

"Hoy para sabihin sa iyo kahit na-" Ang pag-tapik niya ng bunganga ko

"P.A. nasa art gallery tayo kung ayaw mong mapalayas ka rito ng mga bodyguard ay please lang wag kang mag-iskandalo rito?"Ang Sabi niya sabay tingin ko sa mga bodyguard na naka-tingin sa akin

"And please lang kung gusto mong sumama sa akin edi sumama ka pero please can you zip your mouth"At sabay tangal niya ng kamay niya sa bunganga ko

Kaya't ayon nga ang nangyari sumama ako sa kaniya and as usual nangyari nga sa amin ito katulad nalang nung nangyari sa amin sa mall, at mga ilang oras pa ang naka-lipas ay lumabas na kami ni Rafa sa art gallery nasa entry na kami

Huminga muna ako ng maluwag at sabay sabi na "Thank you Rafa for exploring the art gallery with me"tahimik lang siya at ng dumating na ang driver niya ay agad tong nag-salita "Your welcome my filipina" sabi nito sabay sakay niya sa kotse

Di ko alam ano ang magiging reaction ko roon sa sinabi niya bakit ganon ang tawag niya sa akin? Anong Filipina? Well Pilipina naman ako pero bakit ganon parang may something? At Saka bakit may My pang nalalaman?

Rafa POV

Tahimik akong maka-sakay sa passenger seat ng kotse ng biglang nag-salita si Jefferson "Young Master, is that the girl?" Ang curious niyang tanong sa akin

Napa-smirk nalang ako at confident na sinabi "It sure does" ng pag-sabi ko non ay nakita ko si Jefferson na ngumiti sa salamin at simula non naging tahimik ulit sa loob ng sasakyan

East Meets WestTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon