PARKI'NIN BÖLÜMLE ALAKASI YOKTUR. SADECE MÜKEMMELDİR.
ŞİNANAY DA YAVRUM ŞİNAŞİNANAY
OROSBU ÇOCUĞU GALATASARAY!
DÜZENLENMİŞTİR
__________________________________________
Ahsen Meralhan
Şu an tam olarak valizimi taşımaya çalışıyordum.
Pardon, valizlerimi demeliydim.
Hayır yani öyle çok birşeyde koymamıştım. Neden bu kadar ağır ki bunlar?
Bir kere daha tökezlememle sinirle yerimde tepindim.
O olaydan sonra polise duyduğum şeylerle ilgili ifade verip direkt İsanbul'a gelmiştim. Serkan ile ilgili herhangi bir karar çıkmış mıydı bilmiyordum fakat ailesi ve kendisi çok zengin olduğu için paçayı yırtacaktı sanırım.
Aklıma boğazıma yapıştığı an gelirken yutkundum ve sanki tekrar nefesim kesilmiş gibi hissettim. Tek elimi boğazıma götürüp ovalarken yüzümü buruşturdum.
Aşkından delirdiğim adamın bana karşı böylesine berbat bir tavır sergileyeceği, ne olursa olsun aklımın ucundan dahi geçmemişti.
Sonunda uçaktan inmiş valizlerimle birlikte çıkışa doğru yürüyordum.
Daha doğrusu valizlerimle cebelleşiyordum taşımak için.
Havalimanı'ndan çıkıp boş gördüğüm taxilerden birine hızlıca yaklaştım. Yani en azından hızlı olmaya çalıştım.
Ne kadar olabildiğim muammaydı.
Taxi şoförü valizlerimi bagaja koydu ve ardından sürücü koltuğuna yerleşti. Bende yerimi aldım.
Taxi şoförü ellili yaşlarda gibi görünen amca bana döndü ve sordu.
"Eee istikamet neresidur, hanım kizum?"
Karadenizli taxici dayılar da hep bana denk geliyor galiba...
"Fenerbahçe Can Bartu Tesisleri'ne."
Babama sürpriz yapmak istiyordum. Haberi yoktu buraya geldiğimden.
"Tamamdur.Haydi bakayum götüreyum seni da."
Taxici amca arabayı çalıştırdı ve arabayı sürmeye başladı.
Önce tesise gitmek istemiştim. Özlemiştim doğruyu söylemek gerekirse. En son ne zaman gittiğimi bile hatırlamıyordum.
Alex hala varken herhalde...
Şaka canım o kadar da değil.Derin bir nefes alırken üzerime çöken ağırlıkla yutkundum.
Üzerimdeki ağırlık, yalnızca valizlerden değil, geride bıraktığım zor haftanın yüküydü. İstanbul'a dönmek, her şeyin başlangıç noktasıydı aslında. Serkan ile ilk tanıştığım yerdi İstanbul.
"Ee hanım kizum? Sen ne mesleyi yapaysun?
Amcanın tatlı karadeniz ağzı, bir an yüzümde küçük bir tebessüm bıraktı.
"Avukatım ben, amca."
"He eyi eyi hasmış mesleyin"
Sessizlik oldu.
Telefonum titredi, mesaj geldiğini fark ettim. Ekrana baktım. Afra’ydı.
'Geldin mi, hanımefendi hazretleri?'
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~•The Commander•~ Mert Hakan Yandaş
Fanfic"Korktuğunda daha da güzel oluyorsun....daha sık mı korkutsam seni?" Sıcak nefesini kulağıma üfledi. Sıcak nefesini kulağımda hissetiğim an tüylerim diken diken oldu. Ardından kafasını boynuma doğru eğdi. Ağzımı kapatmadığı eliyle elbisemin sol ko...
