¿Przez Anielskie Błędy?

Prolog

Powszechnie wiadome jest, że istnieją trzy krainy: Ziemia, na której obecnie żyjesz, Niebo, czyli raj po śmierci i Piekło znane jako miejsce złe i okrutne. Ale nikt nie mówi o jednej zapomnianej krainie, do której i tak każdy trafi pomimo swych czynów za życia. Jest to stacja 7/69.

Wyobraź sobie - umierasz. Nic nie czujesz, widzisz tylko ciemność, czerń. Nagle budzisz się w pociągu. Jest w nim mnóstwo ludzi, ale wszyscy wydają się spać lub być zagubionymi, nie wiedząc co się dzieje. Pociąg zatrzymuje się, do twoich uszu dobiega komunikat, że to ostatnia stacja - wysiadasz podobnie jak każdy. Znajdujesz się na peronie, wokół panuje chaos, każdy biegnie w swoją stronę. Na suficie zauważasz wielką tabliczkę z napisem „statera iusta et iusta" i strzałką pokazująca by iść prosto. Nie wiesz co to znaczy, ale podążasz w tamtym kierunku. Dotychczasowy korytarz dzieli się na trzy mniejsze. Wybierasz jeden z nich i nim podążasz za tłumem. Stoisz w długiej kolejce, nie widzisz do czego ona prowadzi. Nadchodzi twoja kolej, jesteś pierwszy. Widzisz istotę bladą w masce o rysach jakby ludzkich, w dłoni trzyma złotą wagę. Płaszcz osłania jej całe ciało. Otwiera oczy. Jedno oko jest czarne, drugie zaś białe. Przyglądasz się jej. Po chwili milczenia na szalach wagi zaczynają pojawiać się kule, mniejsze lub większe, czarne lub białe. Waga decyduje. Ilość czarnych kul przeważyła, a istota wnet wskazuję ci swoją lewą stronę, idziesz w tym kierunku. Wchodzisz w portal ukryty w ścianie, po czym omdlewasz, a jedyne co jesteś w stanie poczuć to uczucie spadania...

Tak oto trafiasz do Piekła, choć całe życie wiodłeś bez grzechu, z umiarem... Czyżby błąd?

____________________________________________

Ruszamy z nową książką!
Tym razem fantasy o piekle i demonach!
Oczywiście troszkę yaoi się pojawi, tak to już u mnie bywa.
Rozdziały NIEREGULARNE!
Mam nadzieję, że prolog zapowiada się dobrze!
Miłego dnia/nocy

~LukiLu~