Mommy? [One Shot]

When she Cries at night

Imee's Pov

"anak?" pagtawag ko kay Lia habang kumakatok sa pinto ng kwarto nya

"Leave me alone!" sigaw nito 

"anak mag usap tayo please" mahinahon kong saad 

"ayoko, just leave me alone!" sigaw nito at may narinig naman akong kung anong nabasag sa loob

"Lia? baby? what's that? please open the door anak" nag aalalang saad ko pero walang sumasagot kaya agad akong tumakbo sa kwarto namin at kinuha yung susi saka bumalik sa kwarto ni Lia at binuksan ito.

"anak!" sigaw ko ng makita na duguan ang kamay nito

"Ano ba! bitawan mo ako!" saad nito 

"What's ha- omg" sigaw ni Irene at lumapit saamin

"ano ba kaya ko ang sarili ko" saad nito at tumayo kaya napatingin kami ni Irene sa kanya

"Lia malalim yang sugat mo" saad ni Irene saka tumayo rin, mahing ako ay tumayo na rin

"And so? naconfine nga ako noon ng wala kayo eh kaya kaya ko na ang sarili ko" saad nito

"Just leave, hindi ko sinabing pumasok kayo sa kwarto ko" dagdag nito

"Lia sumosobra kana" saad ni Irene kaya agad kong hinawakan yung braso nito para pigilan sya

"Wow, coming from you tita?" sarkastikong saad nito

"Lia tama na, kung saakin ka galit huwag mong idamay lahat ng tao dito"saad ko

"Lahat naman kayo pumayag na ampunin si Isabella diba?" she asked

"Anak nasabi ko naman na sayo ang rason diba? Nasunog yung baha-"

"Pumayag ho ba ako? Diba sinabi ko na rin sa inyo noon pa na ayaw ko ng kapatid?" She asked

"Anak naman" saad ko at lumapit sa kanya pero lumayo ito

"Lagi mo nalang sinisira mga pangako mo" saad nito habang unti unting tumutulo yung luha nito

"Ni wala manlang ba akong 'Happy Birthday anak' dyan?" saad nito kaya naman gulat na gulat ako ng marealized na Birthday nya ngayon shit!

"I-im sorry" saad ko

"Nag eexpect ako kaninang umaga pa mommy na kahit isa manlang sa inyo na pamilya ko ang makaalala na birthday ko ngayon pero wala, kahit si mama meldy na never nakalimutan ang birthday ko hindi ako binati kasi nasaan kayo? Nasaan kayo buong araw?!" Sigaw nito

"Diba nandon kayo kay Isabella? Cinocomfort nyo sya kasi umiiyak sya dahil sa trauma nya nung nasunog yung bahay ampunan. Pero hindi nyo manlang ako magawang batiin sa espesyal na araw ko?" saad nito

"Alam nyo kung sino ang nakaalala ng birthday ko? Si Ma'am Nezy, si maam na adviser ko partida mommy ang init pa ng dugo saakin nung adviser ko na yun kasi marcos ako pero sya ang unang unang bumati saakin" dagdag nito kaya agad akong lumapit at niyakap ito habang umiiyak

"I hate you alam mo ba yun mom?" saad nya habang yakap yakap ko sya

"I hate you for hurting me like this, sa lahat ng tao bakit sayo ko pa mararanasan yung ganitong sakit eh" saad nya 

"Umiiyak ako everynight thinking, saan ba ako nag kulang? Bakit need na humanap ka pa ng ibang bata dyan?" saad nito

"Im sorry, im sorry anak. Hindi ka nag kulang baby please walang kulang sayo" saad ko saka hinawakan yung mukha nito

"Bakit ganon mommy" saad nito

"Im sorry, im sorry anak please babawi po ako ha babawi ako please stop crying na" saad ko at niyakap ulit ito