''ဦးမိုင္းထိရာကြန္ ကြၽန္ေတာ္ တို႔အႏူးၫႊတ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကြၽန္ေတာ္ တို႔ကမ္းလွမ္းခ်က္ကိုျပန္စဥ္းစားေပးပါ...'
''ဒီမယ္..ဦးခိုင္မင္း က်ဳပ္ကေျပာၿပီးသားစကားကိုျပန္ျပင္ေလ့မရွိဘူးဆိုသာသိမယ္ထင္ပါတယ္..သြားလိုက္ပါေတာ့ ဥိးခိုင္းမင္း က်ဳပ္မွာအလုပ္ေတြရွိေသးတယ္..ၿပီးေတာ့က်ဳပ္ကိုမႏွောက္ယွက္နဲ႕ က်ဳပ္အာ႐ုံေနာက္ရင္ဘာလုပ္မိမယ္မသိဘူး...''
''ဟုတ္..ဟုတ္ကဲ့.. ''
''သီဟ ဧည့္သည္ျပန္ပို႔...''
''ဟုတ္ကဲ့ boss..''
''သီဟ ..''
''ဗ်ာ boss..''
''ငါခုျပန္ေတာ့မယ္ ေစာေစာနားခ်င္လို႔ က်န္တာေတြမင္းပဲဆက္လုပ္လိုက္ေတာ့..''
''ဟုတ္ကဲ့ boss..ဂ႐ုစိုက္ျပန္ပါ..''
''အင္း''
ကြန္ဒီေန႕စိက္မၾကည့္တာအမွန္ပင္မေန႕ကအျဖစ္ပ်က္ေၾကာင့္လို႔ေျပာရင္ပိုမွန္ပါလိမ္မည္..ထိုေၾကာင့္လဲဒီကေန႕အလုပ္လုပ္တာအဆင္မေလ်ာ..ကြန္လဲကိုယ္ကိုကိုဘာျဖစ္ခ်င္လဲမသိ...
ကြန္တစ္ေယာက္ အလုပ်ထ်ုင်ခုံပေါ်မှကုက်အိမ်ကျီကိုပုခုံးပေါ်တင်ကာ...ကားေသာ့ဆြဲယူၿပီးထြက္လာခဲ့သည္....
..................
''ေကာင္းေကာင္းျပန္ေနာ္ဟိန္းမင္း...''
''မင္းေရာပဲအေႂကြ....''
''ေအးပါbye..''
''ေအးbye..''
မိုးထိေႂကြတစ္ေယာက္သူငယ္ခ်င္းအိမ္ကအျပန္လမ္းမွာသူနဲ႕ကိုကိုျပႆနာေတြကိုစဥ္းစားေနရင္းမွတ္တက္....
ငါဒီေလာက္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာကိုဘာလို႔မ်ား ကိုကိုကမႀကိဳက္ရတာလဲ...ကိုကိုကမ်က္လုံးကန္းေနလို႔လား...ဒီေလာက္ငါ့ေလာက္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာကိုကြာ...
ေႂကြစဥ္းစားရင္းနဲ႕တစ္ထက္လမ္းကိုျဖက္ကူးမိသည္။
''အားး!!!''
''ဒုန္း..''
''က်စ္...ခ်ီးပဲတိုက္မိသြားၿပီထင္တယ္....''
ကြန္တစ္ေယာက္ ဆဲရင္း ကားတံခါးဖြင့္ကာဆင္းလာလိုက္ေတာ့ျမင္လိုက္ရသည့္အရာ..ျမင္ဖူးသေယာင္ျဖစ္ေနေသာသူတစ္ေယာက္ထိုင္ငိုေနသည္..ေသခ်ာပါသည္ထိုသူကဟိုငရႈပ္ေလးပဲဆိုကာအေျပးေလးထိုေကာင္ေလးနားထိုင္ကာေျခေထာက္ေလးၾကည့္မိသည္...
YOU ARE READING
လနက်ဘုရားရဲ့ဇာမဏီ.လနက္ဘုရားရဲ႕ဇာမဏီ(ongoing) (ရပ်နား)
Fanfictionဧက္ကရာဇ်မဟာမြက်သူ+ထိုက်ဝေဖြိုး
