lalalalala
------------------------------------------------------------------------------
JOYCE POV
2 days. Two days na akong naglilihim kay Daniel. Naglilihim sa mga katotohanang nalaman ko. Tama nga hula ko. Naging kami ni Kris noon. Minahal ko siya n...noon. Sinabi din sa akin ni Lexi ang lahat, na ang dahilan kug bakit ako hiniwalayan ni Kris dahil tinakot siya ni Yassi. Laking pasasalamat ko kay Lex dahil naging open sa akin.
HIndi ko alam kung anong gagawin ko kay Daniel at kung ano gagawin ko kay Kris. Di ko alam, pero habang sinasabi sa akin ni Lexi yun, parang nararamdaman ko na nandun pa rin yung love ko para kay Kris. It's awkward -______________-
Tinanong ko rin kay Mama kung bakit di ko maalala. Sabi nila nagkaroon daw ako ng amnesia na kung saan makakalimutan ko ang mga iniisip ko nung time na yun. Di na rin daw nila pinaalala sa akin si Kris dahil alam daw nia kung gaano ako nasaktan noon. Di ko alam kung matutuwa o magagalit ako,but instead I chose not to be mad. Wala naman akong karapatang magalit. They only did that for me. They want what's good for me.
Ang problema ko ngayon is kung paano ko i-sosort out yung feelings ko. Daniel, nandyan siya palagi nung kailangan ko ng support. Tinulungan, prinotektahan at ginabayan niya ako nung nasa Paris ako. He's my knight in shining armor. Kris, minahal ko siya. Sinabihan ko siya ng "I will love you forever."
Sino pipiliin ko?
DANIEL POV
Ilang araw nang parang strange si Joyce. Parang cold na ewan. Di niya ako masyado kinakausap tapos hindi siya makulit. AND IT BOTHERS ME. Di ko alam kung anong problema niya. Ayaw naman niyang sabihin sa akin.
What bother me the most is yung Kris na friend daw nila. Di ko alam pero iba yung pagtitig niya kay Joyce. Everytime na lumalabas kami, parati siyang tmitingin kay Joyce. Sana man lang di siya magpahalata di ba? Parang gusto kong sabihin na 'Hello! Boyfriend here!' Nakakabakla! -.-
Hayy. Kalimutan muna natin ito. Nakalimutan kong sabihin sa inyo na, magkikita kami ni Joyce or should I say, mag-dedate kami ni Joyce. Wieeee.. Grabe, nakakabakla na talaga -.-
Here I am, preparing for the dinner date. Pero kasi sabi niya, may importnate daw siyang sasabihin :/ Ano kaya yun? Parang may mabigat sa puso ko na nagsasabi na hindi ko daw magugustuhan yung sasabihin niya.
JOYCE POV
KINAKABAHAN AKO! Inhale.. Exhale.. Alam ko na naman yungdesisyon an gagawin ko and I think it's th best option to choose.
Papunta na ako dun sa taas nung cliff para ihanda yung ginawa ko :) Yung subdivision kasi namin is mataas, so may parang cliff. Dun ko dadalhin si Daniel. Isa siyang two-seat table, pero simple lang. Di katulad nung iba na bonggang-bongga -.- I want it to be simple but memorable :"> Pero maging memorable pa kaya sa kaniya ito pag narinig niya yung sasabihin ko?
6:00 na and I'm sure malapi na siya. 6 pm kasi usapan namin :) Kinakabahan pa rin ako. Nangangatog tuhod ko -__- Sobrang hirap kaya ng gagawin ko -.-
I'm right! Nakikita ko na siya :) Wow! Nag-ayos si KUYA! :)) Hahahahaha. Naka-white na shirt siya tapos may nakapatong na checkered na polo tapos pants. Palapit na siya. Sobrang malambot na tuhod ko -.- Parang ice cream.
"Hi Hon! :)" -Daniel. Phew! Nagiulat ako. Hahahahaha.
"Hello!" Kiniss niya ako sa noo.
"Ano yung sasabihin mo sa akin? "
"Mamaya na yun. Kain muna tayo :)" Ayoko sabihin sa kaniya agad baka kasi mawalan siya ng gana :)