Tobias
Siç u ktheva nga eksperimenti bashke me te tjeret vura re se koridoret ishin boshe me kuptova se kalebi ia kishte dale mbane ne laboratorin e dejvidit.ai ua kishte fshire kujtesen njeresve te zyres.para na doli kera e shqetesuar.
"kalibi ia doli!"i thashe une me nje entusiazme te madh.
"Trisi ia doli" me tha ajo,por nuk po e kuptoja
"Cfare?"i thashe
"Trisi shkoi ne vend te kalebit ne laborator dhe ariti ta shperndante serumin e hareses por ne akoma nuk e dime nese ajo ia ka dale per vete." Tha aji
Per nje moment ngela i hutuar dhe koke me erdhen mijera mendime te frikshme.me vrap shkova te Kalebi dhe pa shume shpjegime i mora kostumin qe do te me mbronte nga serumi i vdekjes,e vesha dhe u nisa drejt laboratorit pa u menduar shume.Kur po mberija per ne laborator pashe qe nga dera po dilte dikush .ishte trisi.ajo ishte gjalle.shkova me vrap drejt saj dhe e putha ne buze.ajo me buzeqeshi dhe sa me tha emrin"tobias" ra ne shesh pa ndienja.kur vura re pashe qe ajo ishte e gjakosur dhe e kishin qelluar.e mora ne krahe dhe e cova me vrap ne spital.doktoret e shtruan ne shtrat me rota dhe me thane te prisja me te tjeret.ata me than se do te benin operacion dhe ishte 20%e mundur te jetonte.ne dhomen e pritjes pashe kristine keren e te tjeret.kristin po qante dhe te tjeret dukeshin shume te shqetsur po ashtu dhe une. Vendosa te ulesha dhe te prisja.
Mbas dy oresh
Trisi kishte dy ore brenda ne operacion dhe me ne fund doli doktori i saj.
"Kam nje lajm te mir dhe nje te keq"tha ai.
" i mire eshte se ajo do te jetoje dhe operacioni eshte kryer me sukses,ndersa i keqi eshte se ka humbur shume gjak dhe dote duhet te ri disa dite ne spital ose ndori nga ju te mari pergjegjesi te kujdeset per te dhe ti japi te pi sa me shume lengje.U ndjeva si njeriu me i lumtur ne bote kur mora vesh se ajo do te jetonte.
"A mund te shkoje ta shikoje?" Ithashe doktorit.
"Po por ajo nuk duhet te mundohet shume"me tha doktori.
Une u nisa me vrap per ne dhomen k ishte trisi dhe e pashe trisin te shtrire ne shtrat.ajo ishte pastruar nga gjaky por mu duk shume e pafuqishme.u futa brenda dhe ajo me buzeqreshi me buzeqeshjen e saj te bukur.iu ula prane ne shtrat dhe i perkedhela floket.ajo me kapi ne faqe dhe me tha"ti je ketu","po"i thashe.dhe e putha.mbasi i thashe se cfare ma tha doktori ajo u gezua por kur ithash lajmin e keq ajo mori nje pamje te trishtuar po mbasi i thashe qe une do te merja pergjegjesi per ta mbajtur ajo u gezua shume dhe me puthi.
"Tani cdo gje ka mare fund dhe me ne fund nuk do ta duhet te rezikojme jeten tone.tani do te jemi bashke dhe asgje nuk do te na ndaje.une te dua shume dhe te premtoj qe qe ktej e tutje do te te mbroje me jeten time"mbasi i thashe keto fjale ajo u perlot dhe me puthi me tere fuqine qe kishte.
Mbas disa minutash erdhi doktori dhe na dha disa ilace.mbasi na i shpjegoi na tha se ne mund te largoheshim kur te donim.trisi tha qe te largoheshim qe tani dhe une pranova.e lashe vetem te behej gati dhe shkova nga te tjeret.ju thashe qe do te largoheshim dhe atje papritur erdhi ejmari.ai me zgjati nje çeles dhe me tha se ishte nje dhurate nga ai,mamaja ime dhe kristina.me tha se do ta pelqeja dhe un i falenderova te gjithe.papritur nga dera doli trisi me robat qe i sollickristina dhe te tidhe shkuan ta takonin ndersa une e putha ne puze dhe i thashe"mireseerdhe"ejmari na tha te na shpiente te shtepia qe na kishte blere dhe mbas 20minutashne aritem atje.ao ishte buze liqenit ,me dy kate dhe e rethuar me fusha.mu duk e persosur dhe e falenderova perseri.po keshtu berinedhe trisi.ata na lane vetem dhe u larguan dhe na thane"befshi qef" dhe ne u thame"ashtu do bejme"u degjuan ca te qeshura.