Hiç Tanımamış Gibi...

İçten Gelen Şüpheler

Kerim ve Rüstem, Murad ve Şamil'le yaşanan bu gerginlikten sonra aralarındaki dengeyi yeniden kurmaya çalıştılar. Ancak Kerim’in içindeki kıskançlık ve Murad’ı kaybetme korkusu, Rüstem’le olan ilişkisini de etkiliyordu. Rüstem, Kerim’in son zamanlardaki tuhaf davranışlarını fark etmiş, ama bunu dile getirmekten çekinmişti.

Bir akşam, Rüstem ve Kerim birlikte dışarıda vakit geçirirken, Kerim’in aklı hala Murad’da olduğu için sürekli dalgın ve huzursuzdu. Rüstem bu durumu daha fazla görmezden gelemedi.

"Kerim, seninle konuşmamız lazım," dedi Rüstem, ciddi bir tavırla. Kerim şaşkınlıkla ona baktı.

"Ne hakkında?" diye sordu, ama aslında nereye varacağını biliyordu.

"Seninle olmak istiyorum, ama Murad’a olan takıntın yüzünden aramızda bir mesafe hissediyorum," dedi Rüstem. Sesindeki tedirginlik, ikisinin arasındaki sorunun ne kadar ciddi olduğunu hissettiriyordu.

Kerim, derin bir nefes aldı. "Murad’la olan şey... geçmişte kaldı. Ama onu kaybetmekten korkuyorum, o benim en yakın dostumdu."

Rüstem, Kerim’i anlıyordu ama aynı zamanda ikisinin arasındaki ilişkinin sağlıklı olabilmesi için Kerim’in Murad’la olan bağını kontrol altına alması gerektiğini düşünüyordu.

"Kerim, bu ilişkiyi yürütmek istiyorsak, geçmişi geride bırakman gerekiyor," dedi ve Kerim'in elini tuttu. "Ben buradayım, sadece sana odaklanmanı istiyorum."

Kerim, Rüstem’e sarıldı ve ona şükranla baktı. Ancak içindeki belirsizlik henüz tamamen dağılmamıştı.

Devam edecek...

Profesyönel bir yazar değilim. Aklınızda bulunsun bide bölümler kısa ama bu kadar oluyor. İyi günlerrr🎀