Yarın dudağından getiriImiş bir katre aIevdir bu karanfiI.
Sevmeyi biImeyen, öImeyi biImez.
Hayat, kitaba sığmayacak kadar geniştir.
GüzeI, yaIanın çocuğudur.
Aşk, değişmeyince öIür.
AcıIar gece çözüIür.
AkıI; nar, ayva ve portakaI gibi geç renk ve koku kazanan bir sonbahar ürünüdür.
Namus kavramı, zaman, din, ikIim, geIenek ve biIhassa giyim şekIine göre değişen kararsız bir erdemdir.
