Spinning Out - AsLaz

5

Bu bölümü Alaz'ın üzerinden yazdım. 

Yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen.

İyi okumalar.

•••

Çağla'dan öğrendiklerimden sonra hemen pistten çıkıp arabama atladım. Arabamı çalıştırıp kendine gelmesini beklerken annemi aradım. Birkaç çalıştan sonra açtı. Konuşmasına fırsat vermeden hemen lafa girdim.

"Anne nerdesin?"

"Hastanede kısa bir işim var onu halledip eve geçeceğim. Ne oldu? Kötü bir şey yok değil mi?"

"Eve geçiyorum. Gelince konuşuruz."

"Alaz-"

Yine konuşmasına izin vermeden kapattım telefonu. Konuşsaydı telefonda konuşmaya başlayabilirdim. O da geçiştirirdi. Yüz yüze konuşmak çok daha etkili olurdu.

Telefonu kapatıp yola çıktıktan sonra annem aradı ama açmadım. Arama sonlandıktan bir kez daha aradı yine açmadım. Bir süre sessizlik olunca pes etti sanmıştım ki Çağla aradı. O sessizlikte Çağlayı arayıp sormuş olmalıydı. Cevaplayıp cevaplamamak arasında gidip gelirken arama sonlandı. Ardından tekrar çalmaya başlayınca dayanamadım açtım.

"Ne var Çağla? Bir annem bir sen rahat bırakmadınız."

"Annemi aramışsınız garip garip konuşmuşsun endişelenmiş kadın. Pistten de acele acele çıktın zaten. Merak ettik."

"Eve gidiyorum. İyiyim. Anneme de söylersin aramasın evde konuşacağız. Salın bir beni de kafamı toplayayım."

"Ne konuşacaksın?"

"Görürsün yakında." dedim ve kapattım.

•••

Eve geldiğimde arabamı park ettim. İçeri girmeden kapının önündeki duvara oturdum. Bakışlarımı da bahçenin demir kapısına dikmiş annemin arabasının görünmesini bekliyordum.

Kısa bir süre sonra da bahçeye girdi ve önümde durup alelacele inip yanıma geldi.

"Alaz telefonlarımı açmamak da ne demek?" Sadece yüzüne baktım ve oturduğum yerden kalktım. İçeri girmek için kapıya doğru yürümeye başladım.

"İçeri geçelim."

Evde çalışanlar dışında kimse yoktu. O yüzden çalışma odasına gitmek yerine salondaki üçlü koltuklardan birine oturdum. Arkamdan annem de yanıma oturdu.

"Oğlum neler oluyor? Korkutuyorsun beni." dedi ve eliyle saçımı okşadı.

Yüzümü ona döndüm "Tek bir cümle söyleyeceğim." dedim.

"Partnerimin Asi olmasını istiyorum."

"Anlaşmayı daha yeni imzaladık hemen feshedemem çok ayıp olur."

"Onlara ayıp olur diye oğlunun istekleri, üzülecek olması umrunda değil yani."

"O nasıl söz öyle. Tabi ki umrumda. Sadece-" konuşurken ellerini yüzüme doğru uzatınca sözünü kesip koltukta geriye kaydım.

"Ya ben senden şu yaşıma kadar kaç kere bir şey istedim. Çağla da bende sen ne dediysen ona göre yaşadık hayatımızı. Biri geldi "Yetenekleri var." dedi diye buz patenine gideceksiniz dedin gittik. Tamam hadi ona lafım yok seviyorum çünkü. Ama sen şampiyonluk takıntın yüzünden sana en uygun görünen partnerleri seçtin hep. Bir kere bile benimle uyumlular mı, anlaşabiliyor muyuz?  Hiçbirine bakmadın. Bugüne kadar sayısını bile hatırlamadığımız kadar partner değiştirdik bir kere bile düşündün mü ne acaba bunun sebebi diye?"