Game Over (EndMira: Ice -- book 2)

Chapter 22

Chapter 22

[Timi's POV]

Napa-hinto ako sa tapat ng kwarto ni Rika. Nanginginig ako. Naninikip ang dibdib ko.

Ba't hindi ako kino-confront ni Ice sa nangyari kahapon? Ba't hindi niya ako sinusumbatan? Ba't hindi siya nagagalit sa akin?!

Huminga ako ng malalim and instead na kumatok ako sa room ni Rika, bumalik ako sa dining area kung saan nandoon si Ice at nagaayos ng pagkain.

Hinarap ko siya.

Inangat naman niya ang tingin niya sa akin at nginitian niya ako.

"Let's eat?"

Napapikit ako.

Dati, I'll do everything makita ko lang siyang ngumiti sa akin. Pero ngayon, parang patalim na sumasaksak sa puso ko ang bawat ngiti na 'yan.

Hindi ko maintindihan kung bakit.

"Wala ka bang gustong sabihin sa akin, Ice?" tanong ko sa kanya.

Takang-taka naman niya akong tinignan, "what's wrong Timi?"

"Pinaghintay kita kagabi," diretsahan kong sabi.

"I know."

"Sinadya ko yun."

"I know."

Hindi ko alam kung bakit pero mas lalong nag init ang ulo ko.

Alam niya na sinadya ko, pero ba't wala siyang reaksyon?!

"I think you deserved it," sabi ko sa kanya.

Hindi ko rin alam kung ba't ko siya pino-provoked. I want him to be mad at me. Gusto kong sumbatan niya ako.

Para magkaroon uli ako ng dahilan para kagalitan siya. Hindi yung ganyan ang inaasal niya.

"Sinabi mo na sa akin ang bagay na 'yan kagabi," sagot niya sa akin.

"At wala lang sa'yo yun? Wala kang paki sa iniisip ko ganun?"

Umiling si Ice at inilapag niya sa lamesa ang hawak niyang baso.

"No Timi. God knows kung gaano ko pinapahalagahan ang lahat ng iniisip mo sa akin."

"Then why are you acting like that Ice? Bakit kung umasta ka parang wala kang pakielam?!"

Huminga ng malalim si Ice at nilapitan niya ako. He looked at me intently. Na para bang binabasa niya kung ano man ang nasa isip ko.

And oh god, ang hirap huminga.

"Because I also think I deserved it," he told me softly.

Napalunok ako. Hindi ko ine-expect ang ganitong reaksyon mula sa kanya.

Bakit basta basta na lang niya tinanggap ang ginawa ko sa kanya.

"Galit ka sa akin," my voice broke.

"No. I am not mad at you Timi."

"K-kung tingin mo deserve mo ang bagay na 'yun, ba't ka pa nag punta rito? Ba't mo pa ako sinusuyo ha? Hindi mo ba naisip na pwede ko ulit gawin sa'yo yun? Pwede ko ulit ulitin ang bagay na 'yon?!"