misguided | taekook

| 1 |

rüyalarım izlerinle dolu.

||

2024, 23 Ekim

taehyung
bugün seni gördüm

on yıl önce sana son sarıldığım yerde

kucağında kızın yanında koluna sarılmış karın vardı

mutluluğu hak ettiğini hep söyledim jeongguk

sanırım hak ettiğine kavuşmuşsun
✓ ✓

||

2014

Okul kapısının önünde duran servisten aşağı adımımı atar atmaz tenime çarpan serin hava, üzerimde çökmüş olan uykuyu biraz da olsa geri plana atmıştı. Rüzgar saçlarımı savurarak yüzüme düşürünce giydiğim siyah kot ceketin kumaş kapüşonunu başıma geçirdim. Bakışlarımı, okulun çelik kapısına yaslanmış; ellerini üzerindeki deri ceketin ceplerine sokmuş, mp3 çalarına bağlı kulaklığından dinlediği şarkılara odaklandığı için beni fark etmeyen o kişiye çevirdim. Ne dinlediğini az çok tahmin edebiliyordum. Onu taklit ederek, ellerimi ceplerime soktum ve beni fark edene kadar o şekilde yanına yürüdüm. Yerden kaldırıp bana çevrilen siyah irisleriyle karşılaşınca dudaklarıma sıcak bir gülümseme yerleştirdim. Kulaklığının tekini çıkardı. "Geldiğini fark etmedim, günaydın."

"Ama ben geldiğimi fark etmediğini çoktan fark ettim Jeongguk. Günaydın." Hafif sitem dolu cümlemle o da benim gibi gülümsemişti. Tek farkımız, onun dikkat çeken gülüşüne ek olarak kusursuz gamzeleri vardı.

Bir rutinimiz hâline gelen hareketi yaptı, sol kolunu omzuma atarak beni kendine çekti ve okul binasına yürümeye başladık.

Bugün müzik kulübü için seçmeler vardı. Normalde her gün gitar çalmayı alışkanlık hâline getirmiş biri olmama rağmen son iki haftadır iyice odaklanmıştım. Sabaha kadar evin bodrumunda çalışıyordum. Bazen saatin farkına varamayıp okula bile geciktiğim oluyordu. Bir şeyi istediğimde o kadar hırs yapıyordum ki insan olduğumu unuttuğumu düşünüyordum. En azından gitar telleri yüzünden yara bere içinde kalan parmaklarım bunları söylüyordu bana.

Sırt çantamın yanında gitarımın çantasını da taşıdığım için omuzlarımın ağrıdığını hissetmiştim. Yürüyüşümün yavaşlamasıyla bunu anında anlayan Jeongguk gitar çantasını anında çekip almıştı omzumdan. İtiraz edişimi duymazdan geleceğini önceden belli etmek için, tam ağzımı açacakken işaret parmağını dudağının üzerine götürdü. Mesajı aldığımı belli ederek göz devirmiştim. Çantayı omzuna, kendi sırt çantasının yanına taktı.

"Seçimler bugüne miydi?" dedi tekrardan yürümeye başlayıp. Başımı salladım. Hafifçe gözlerini kısarak kısa bir süreliğine yüzümü inceledi. "Uykunu aldın mı sen?"

Sorma sebebini anlayabiliyordum. Göz altlarım beni ele vermişti. "Aldım. Gayet enerjim yerinde."

"Hiç sanmıyorum."

Omuz silktim.

"Almadın."

"Aldığımı söyledim." dedim ısrarla.