Kafa derimde hissettiğim güneşin altında sağa sola kavrularak eve yürürken kafamı kaldırıp etrafa baktım kafede oturup karşılıklı kahve içen Mustafa ve barışı görmemle kaşlarım çatıldı
hızla bir şeyler anlatan barışa bakarak karşıdan karşıya geçtim kafenin içine girip masalarına gittim elimi Mustafa'nın koluna sarıp ayağa kaldırdım
"benim arkadaşımla ne işin var senin" Mustafa gözü ile kafeden çıkmamı işaret ederken barışın yüzüne sinirle baktım"Mustafa'nın tek arkadaşı sen misin ben arkadaş olamıyorum mu"
Alaycı bir tavırla konuşunca Mustafa'yı kolundan çekerek kafeden çıkardım
"senin ne işin var barışla" kolunu bırakıp yürümeye devam ettim
"Kendisi çağırdı kahve içmeye bende geldim"
Cevap vermeden evimin olduğu sokağa döndüm okulun üstümde bıraktığı yorgunlukla duvara tutundum yavaşca yere oturdum arkası dönük şekilde eve giden Mustafa'yı izledim çantamda ki dibinde azıcık su kalmış şişeyi alıp suyu içtim
Omzuma dokunan elle kafamı kaldırıp yukarı baktım barışın kafasını aşağı eğip bana baktığını görünce duvardan tutunarak ayağa kalktım
"barış abi"
ellerini saçlarıma koyup anlıma gelen tutamları yavaşça geriye attı
"duvara tutunduğunu görünce bir sorun var mı diye bakmaya geldim"
Sırtımdaki çantayı kulpundan tutarak çıkardı sağ omzuna çantayı geçirdikten sonra diğer kolunu omzuma atıp ilerlemeye başladı
"Seni evine kadar götüreyim yorgun görünüyorsun"
dedikten sonra sanki hiç kafede olanlar yaşanmamış gibi yol boyu konuşmadan eve geldik çantayı kendi kolundan çıkardı ve bana uzattı güneşten bakamadığım suratına gülümsedim ve çantayı aldım
"Görüşürüz barış abi"
arkadaşlar ben geldim
🚨🇹🇷🐺AUUUUUUUUUU
ŞİMDİ OKUDUĞUN
geceyi anlatmış #barsem
Fanficbarış hoşlandığı çocuğun numarasını arkadaşından alıp mesaj atar.