See You | Taekook

∞ 20 ∞

Votenin acizliği.. Neyse..

|~•~|

"Kolay değildi
bazı gerçekleri dile getirmek
Ne yana dönsem dilim seni çağırır oldu"

|~•~|

[Modum: Dead]

Yuju
Heyecandan uyuyamadım
Acaba Taehyung geldi mi?

Jimin
Her iddiasına giriyorum
Bu akşam o evde sağlam eşya kalmaz
Anlarsınız ya 😏

Minho
Senin de hayallerin boyutu Chim

Hyejin
Kavga da edebilirler
Jungkook biraz inat..

Jimin
Edecekleri yer belli en azından 😏
Onda ki ışığı gördüm
Piç kurusu içinden geçer onun
Pislik

Hyejin
Chim sen ne olsun istiyorsun
Anlamıyorum

Yuju
Ona fazla takılma
Depresyon da

Jimin
Sağol hatırlattığın için
Keşke Jungkook'un yakınında otursaydım
En azından duyardım
Offff benim yıkık hayaller
Neyse
Defolun buradan

|~•~|

Kim Taehyung

Elimin arasından kayıp düşmemek için direnen içki bardağını bar tezgahına gelişi güzel bıraktığım da, yanımda oturan tanıdıklarıma hafif bir baş selamı verip sırt kısmına astığım ceketimi giyinmeye koyulduğum sırada yüksek müzik sesinden dolayı kulağımın dibine kadar giren Soobin "Nereye saat daha erken" diye sordu.

Onun aklından geçen düşünceleri çok iyi biliyordum. Alkolün de verdiği etkiyle bayıklaşmış bakışlarımı yüzüne çevirdiğim de yakınımda duran gözbebekleri şehvete bulanmıştı iyice, ama hayır nafile. Benim aradığım şehvetle kavrulmuş ten artık başka birinde değildi.

"Ait olduğum yere.. Evime"

Dilimin söylediğine dahi şaşıramadan, birşey demesine fırsat vermeyip aheste aheste mekandan çıktığım da zihnim düşüncelerle çalkanıyor, adımlarım çok hafif yolundan sapıyordu. Bana tüm açık imalarıma rağmen gel diyen ona gidiyordum.

Kendi cehennemime.

Hangi ara bu kadar derinlere battığımı kestiremiyordum. Onun yokluğu bedenime kırbaç darbesi misali indiğinde neler olup bittiğini idrak etmeye başlamıştım oysaki.

Çünkü ben onu dağıtmıştım.

Peki ya benim dağıldıklarım?

Gururum ve onurumu bir silüet misali karşıma koyup neden diye sorsam belki de sadece onun önünde eğilecek gibi kenara çekilirlerdi. Çünkü o kötülüğün içinde bile kendine çekebilendi.

Günlerimi ve hatta haftalarımı onun yokluğunda düşünce boşluğuna bırakmıştım. Ondan etkilenmem dahi yapacaklarıma engel olmadığında neden sorgulamamıştım? Öfkem her hücresine kör mü kesilmişti.

Belki de karanlığın içinde gördüğüm yüzü beni vicdan yatağımda dikenlere mahkum etmişti. Kabuslarıma sebep olmuş, aklım onunla çevrili hale gelmişti.

Jeon Jungkook beni yokluğuyla hiç istemediğim yerden devirmişti.

Bu yenilgiyi kabul etmemek uğruna uğraşsam da, gözlerim onun gittiği yolu gözlemişti. İçim tüm fırtınalarından nasibini aldığında boğazımda düğümlenen her şeyi en yakınıma dökme isteğiyle bir sarhoş günün gecesinde gırtlağımdan söküp almıştım. Beni anlasın istemiştim, beni bulsun istemiştim. Oysa onu dizlerine yatırıp gözyaşlarına tanıklık etsin istememiştim. Benim uğruna akıttığı yağmurlarına.