Ευγενία

ΤΟ ΚΟΡΤΕ (extra bonus)

ΣΑΒΒΑΤΟ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ 1946

Παραμονή της Κυριακής των Βαΐων, τα κορίτσια του χωριού συνήθιζαν να μαζεύουν βάγια και δάφνες για να στολίσουν την εκκλησία για την αυριανή μέρα. Περπατούσαν όλες μαζί στο δάσος, μιλώντας ασταμάτητα και πειράζοντας η μία την άλλη. <<Έπρεπε να έρθει κι η Σταυρούλα μαζί μας. Είναι και νιόπαντρη!>> είπε η Παγώνα κεφάτα. <<Έχεις τον άντρα της να κοιτάξει, λουλούδια θα μαζεύει;>> της απάντησε η Τασούλα νευρικά. <<Καλέ για το έθιμο! Να πιάσει γρήγορα παιδί με τον Λευτέρη. Ωραίο ζευγάρι είναι πάντως. Το πέτυχε η Ρίζω το προξενιό>> πέταξε η Παγώνα και συνέχισε να γεμίζει τη σακούλα της. Η Μερόπη έπιασε την Ελένη από το μπράτσο. <<Γιατί είσαι κακόκεφη;>> τη ρώτησε ευγενικά. <<Καλά είμαι. Λίγο κουρασμένη μοναχά>> απάντησε αδιάφορα. <<Εγώ δεν θέλω προξενιό, της το πα. Θα βρω μοναχή μου γαμπρό>> είπε μια άλλη κοπέλα, η Ευδοξία. <<Πού θα τον βρεις; Έτσι από μόνος του, θα πάρει το θάρρος και θα σου κάνει κόρτε; Μεγάλη απρέπεια>> διαφώνησε η Παγώνα. <<Γιατί; Σιγά. Τόσο κακό είναι να σου ρίχνει καμία ματιά; Ε δεν είπα να βγούμε και ραντεβού!>>. Η Μερόπη χασκογέλασε πονηρά. <<Δηλαδή εσύ Παγώνα, θες να πάρεις άντρα με προξενιό; Κανείς δεν σου αρέσει;>> τη ρώτησε πειράζοντας τη. <<Δεν είπα αυτό!>>, <<Αυτό είπες!>>, <<Είπα πως είναι απρέπεια να σου κάνει κόρτε!>>, <<Ε κι άμα του αρέσεις δηλαδή, πώς θα σε κοντέψει;>>, <<Ωχ, σταμάτα! Τέλος πάντων... Έχει ομορφόπαιδα για όλες το χωριό μας>>. Η Ευδοξία έκατσε στον κορμό ενός δέντρου. <<Για πείτε, ποιον λογαριάζετε για μορφονιό;>>. Τα κορίτσια την κοίταξαν αυστηρά. <<Καλέ, δεν ντρέπεσαι τέτοιες κουβέντες, μέρες νηστείας;>> τη μάλωσε η Παγώνα. <<Σιγά την αμαρτία! Έλα πείτε!>>. Τα κορίτσια έμειναν σιωπηλά. Η Τασούλα κοίταξε στραβά την Ελενη. Ποτέ δεν συμπαθιόντουσαν ιδιαίτερα οι δυο τους. <<Ο πιο μορφονιός είναι ο γιος του Μιλτιάδη, μα τούτος το ξέχασε το χωριό. Σιγά μην ξαναγυρίσει. Και να σου πω, αν ήμουν κι εγώ στη θέση του κι έπαιρνα τα γράμματα, το ίδιο θα έκανα>>. Η Λενιώ ένιωσε να ζαλίζεται και το στομάχι της να σφίγγεται, πονώντας ελαφρά. <<Τώρα που το λες, καλά αυτός για Πάσχα δεν θα έρθει; Μοναχός του θα κάνει Ανάσταση στη Λάρισα;>> αναρωτήθηκε η Παγώνα. Η Μερόπη συνέχισε να μαζεύει βάγια. <<Καλά χτες έκλεισαν τα σχολεία. Μπορεί να αριβάρει σήμερα-αύριο ή από βδομάδα>> πέταξε αδιάφορα. Η Τασούλα χαμογέλασε πονηρά. <<Αν δεν έρθει, μπορεί να βρήκε αγαπητικιά στη Λάρισα και να περνούν μαζί τις διακοπές του>>. Η Ελένη έσφιξε τις γροθιές της. Τα λόγια της Τασούλας, της έφερναν δυσφοριά. Το στομάχι της ανακατευόταν και ήθελε να κάνει εμετό. Ακούμπησε την πλάτη της, σε ένα από τα δέντρα και προσπαθούσε να μη δείξει την ταραχή της, μα ήταν αδύνατο. Η Μερόπη ίσως ήταν η μοναδική που το αντιλήφθηκε και κοίταξε αυστηρά τα υπόλοιπα κορίτσια. <<Χαζομάρες λέτε. Ο Λάμπρος είναι σοβαρός νέος. Πήγε για να σπουδάσει στη Λάρισα, όχι για να βρει νύφη και να κυνηγάει θηλυκά>>, <<Δεν είπε καμιά μας, πως δεν είναι σοβαρός νέος αλλά αν βρήκε κιόλας μορφονιά, δε σημαίνει πως παραμελεί το διάβασμα του. Εγώ συμφωνώ με την Τασούλα>> απάντησε η Παγώνα κι η Ελένη χαμήλωσε το βλέμμα λυπημένα.