ဒီဇာတျလမျးအစမှာ ငါဟာ ဘတျဈကားရဲ့အဝငျပေါကျနားကထိုငျခုံမှာ ထိုငျနခေဲ့တယျ။ ငွိမျငွိမျသကျသကျ ဘေးဘီယာကို ကွညျ့ရငျးပေါ့။ အဲဒီ့အခြိနျမှာ ငါ့မကြျဝနျးထဲကို ကားပေါျကခရီးသညျရဲ့ ရဈဝိုငျးနတေဲ့ မကြျဝနျးအိမျက တိုးဝငျလာတယျ။ သူ့အဝတျအစား ၊ ပုံပနျးသှငျပွငျတှကေ သူ့ကို ရှိ ရငျးစှဲအသကျထကျ ပိုရငျ့သယောငျခံစားရစတေယျ။ သူက ကားပွတငျးမှနျကနတေဈဆငျ့ အပွငျကိုတိတျတဆိတျ ငေးနတေယျ။ လှမျးမောမှုတှလှေှမျးခွုံနရေငျးပေါ့။ ငါ့ရဲ့ နှုတျခမျးဖြားကမေးခှနျးကို စကားလုံးတှအေဖွဈ ပှငျ့အံမကစြဖေို့ ကားဆရာကွီးက ကားဟှနျးတဈခကြျတီးရငျး အရိပျအခွပွေတယျ။ ဒါပမေဲ့ ငါက နာခံတတျတဲ့သူတဈယောကျမှ မဟုတျတာ။ ကားဆရာကွီးရဲ့ မကြျရိပျမကြျကဲကို လဈြလြူရှုရငျး ခရီးသညျလေးကို "ဘာလို့ငိုနတောလဲ"လို့ ငါမေးလိုကျတယျ။ သူက ငါ့ကို လှညျ့ကွညျ့ပွီး နာကငြျနတေဲ့မကြျဝနျးနဲ့ ပွုံးပွတယျ။ အဲ့ဒီနောကျမှာမှ ခပျရှရှ သူ့အသံက လေးလေးပငျပငျနဲ့ အံကလြာတယျ။
“မကေြှနျတောျ့ကိုထားသှားပွီ”တဲ့။ ပွီးတော့ သူကဆကျပွောတယျ။
“မဆေုတာက တဈခြိနျက ကြှနျတောျရဲ့ ဆိုငျသူလေးပေါ့။ မကေလသေိပျကို မွတျနိုးဖို့ကောငျးတဲ့ ကောငျမလေး၊၊ ကြှနျတောျအပေါျကို သိပျကို အနှံတာခံတဲ့ ကောငျမလေးပေါ့ ။ ဟော! ဟိုမှတျတိုငျမှာပေါ့။ သူနဲ့ကြှနျတောျနဲ့ဆုံခဲ့တာ အဲဒီမှတျတိုငျမှာပေါ့”
သူညှှနျပွတဲ့ မှတျတိုငျဆီ ငါလှမျးကွညျ့မိတော့ လူသူကငျးမဲ့နတေဲ့ ပငြျးခွောကျခွောကျမှတျတိုငျတဈခုက လကျလှမျးပွတယျ။ သူက ခပျရှရှ အပွုံးတဈပှငျ့ လှမျးပွုံးပွလိုကျတယျ။
“ရိုးရိုးရှငျးရှငျး၊ သဘာဝကကြနြဲ့ သံသရာအကှေ့မှာ ကြှနျတောျတို့ တိုကျမိခဲ့ကွတာပေါ့။ ဖွူစငျလှနျးရငျ အရောငျဆိုးရလှယျတယျဆိုတဲ့ စာရေးဆရာမကွီးရဲ့စကားလို ဖွူစငျလှနျးတဲ့ မေ့ကို ကြှနျတောျ ပနျးရောငျဆိုးခဲ့တယျ။ အဲ့ဒီစကားကို ဘယျနရောမှာ ကွားဖူးခဲ့လဲဆိုတာ ကြှနျတောျမမှတျမိပမေယျ့ ဒီနရောမှာ သုံးလို့ရမယျထငျတာပါပဲ။ ဟို မှတျတိုငျက ထိုငျခုံလေးမှာပေါ့။ ကြှနျတောျ မေ့ဆီကနအေဖွရေခဲ့တာလေ”
ခွောကျကပျကပျ သူအောျရယျတယျ။ ပွီးတော့ ဆကျပွောပွနျတယျ။
“ကြှနျတောျ မေ့ကိုအသုံးခခြဲ့တယျ မေ့အပေါျ အနိုငျယူ ခဲ့တယျ။ မကေတော့ ဝဿေန်တရာမငျးကွီးနဲ့ အမြိုးတောျလတေော့ ခန်တီပါရမီသိပျကောငျးရှာတယျ။ မေ့မကြျရညျတှနေဲ့ ကြှနျတောျကမ်ဘာကို စိတျကွိုကျလညျခဲ့တယျ။ ဟိုနားကအခဈြစသငျတဲ့နရော၊ ဟိုနားကတော့ အလှမျးစသငျတဲ့နရောပေါ့။ အခုတော့ အားလုံးကနြျခဲ့ပါပွီ"
သူလကျညှိုးညှှနျရာ ငါလိုကျကွညျ့မိတော့ အရာရာဟာ မှိုငျးညှို့ညှို့ ဝရေီရီ...။
“အခဈြဆိုတာ စိတျနဲ့ခညြျတဲ့ကွိုးဖွဈကွောငျး ကြှနျတောျသတိရတဲ့အခြိနျမှာ အရာရာဟာလှနျခဲ့ပွီ။ ကွိုးတဈခြောငျးက သူ့ပွတျခြိနျတနျတော့ ပွတျခဲ့ပွီလေ။ ဟကျ! ဟာသပါပဲ။ မရယျရတာက လှဲလို့ပေါ့။ ဟယျလငျကလဲယားပွောတဲ့အတိုငျး ဘယျခဈြစရာကောငျးတဲ့ မိနျးမပြိုက အကွာကွီး စောငျ့နမေှာမို့လို့လဲ။ မေ့လို မိနျးမပြိုလေးက ကြှနျတောျ့ကို ဘယျလောကျထိသညျးခံနိုငျမှာမို့လို့လဲ။ ဘယျလို ဘယျပုံလှဲခဲ့လှဲခဲ့ မရှေေးခယြျတာ မှနျပါတယျ။ ကြှနျတောျ့ဘကျကသာ ပွနျရှေးခယြျခှငျ့ရှိရငျ မကေ ဘယျနှဘဝရရ ကြှနျတောျ ခေါငျးငွိမျ့ပွမိမယျ့ အေးရိပျငယျလေးပါပဲ။ မေ့ကို ဆကျသှယျနတောကို ရပျလိုကျပမေဲ့ ဖကျတှယျနတောကိုတော့ မဖွတျနိုငျသေးပါဘူး။ ဒါက ကြှနျတောျဒီကားပေါျမှာ ရှိနရေတဲ့ အကွောငျးပွခကြျတဈဝကျပေါ့။ အခုတော့ ကြှနျတောျအမြားဆုံးလုပျဖွဈတာက အဝေးကိုပေးတာ။ အနညျးဆုံးလုပျဖွဈတာက အနာဂတျဆီပွေးတာ။ ကြှနျတောျ တဈခါတဈခါတှေးမိတယျ။ မကေ ကြှနျတောျစောငျ့နတောသိရငျ ပွနျလာမှာလား။ ဒါမှမဟုတျ မပွေနျလာမှာသခေြာလို့ ကြှနျတောျအတိတျမှာ စောငျ့နမေိတာလား။ မသမေခြာ မရမေရာပါပဲ...။"
ခရီးသညျလေး ပွောနတေဲ့ အကွောငျးတှကေို ခပျရေးရေး ငါမွငျလာတုနျးမှာပဲ
“ ဟိတျ! ကောငျလေး။ နောကျဆုံးမှတျတိုငျရောကျပွီ” လို့ ကားဆရာကွီးက ငါ့ကို လှမျးအောျတယျ။
ဒါက ငါသှားခငြျတဲ့ နရောလား။ ဒီကို ငါသှားခငြျတာလား။ မရမေရာ ဖွဈနတေုနျး။ ငါ့ရဲ့ မှတျတိုငျပြောကျနတေုနျး။ ဝခှေဲမရ ဖွဈစှာနဲ့ ကားပေါျကနငေါဆငျးလာခဲ့တယျ။ နောကျကိုသခေြာပွနျလှညျ့ကွညျ့မိတော့ ခရီးသညျလေးကို မမေးစခေငြျခဲ့တဲ့ ကားဆရာကွီးက ငါ့မကြျနှာနဲ့ ။ မနေဲ့လှဲခဲ့ရတဲ့ ခရီးသညျလေးကလညျး ငါပဲ။ ဘတျဈကားနံပါတျကတော့‘အတိတျ’တဲ့။ ငါကတော့ 'တဈဘဝလုံးစာ လှဲခဲ့ရတဲ့ မေ'လို့ နာမညျပေးလိုကျတယျ။ ကားဆရာကွီးက ကားမထှကျခငျ "ဖကျတှယျနတောကို ရပျလိုကျပါတော့"လို့ ငါ့ကို လှမျးအောျတယျ။ သိပျကိုရယျရလိုကျပုံမြား။ တခြို့ခမြာ မကြျရညျတှနေဲ့။
-14 July 2023
YOU ARE READING
ငါရယ်၊ ကားဆရာကြီးရယ်၊ ကားပေါ်က ခရီးသည်ရယ်
Contoအချစ်ဆိုတာ စိတ်နဲ့ချည်တဲ့ကြိုးဖြစ်ကြောင်း ကျွန်တော်သတိရတဲ့အချိန်မှာ အရာရာဟာ လွန်ခဲ့ပြီ။ ကြိုးတစ်ချောင်းက သူ့ပြတ်ချိန်တန်တော့ ပြတ်ခဲ့ပြီလေ...။
