Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Хожмын гэмшил"
Цагийн зүүний зөөлөн чимээтэй уралдан Мингю ангийн булан дахь ширээндээ сууж байлаа. Түүний хажууд дөнгөж орж ирсэн Юн-жон нам гүмхэн суув. Тэр хоёр нэг ангид сурдаг ч, яг тэр өдөр хүртэл тэдний хооронд юу ч болоогүй мэт байсан.
Юн-жон даруухан, ичимхий охин байсан тул ангидаа анзаарагдахгүй шахам байв. Харин Мингю эсрэгээрээ, хичээлдээ чадварлаг, найзуудынхаа хүрээнд алдартай, хүн бүрийн анхаарлын төвд байдаг хүү байсан. Тэдний дунд ялгаа их байсан хэдий ч, тэр хоёр санамсаргүй нэгэн хичээлийн үеэр таарсан нь тэдний харилцааг эхлүүлэх шалтгаан болов.
"Юн-жон, чи даалгавраа хийсэн үү?" гэж Мингю түүнийг тойруулан харж байхдаа асуув. Түүний зан ааш зөөлөн байсан ч түүний дотор үүсэж буй сонирхол илт байлаа.
Юн-жон бага зэрэг ичиж, доош харан, "Тийм ээ, хийсэн. Чи... харах юм уу?" гэж зөөлөн бөгөөд сулхан хоолойгоор асуув.
Мингю инээмсэглэж, Юн-жоныг сайтар харалгүйгээр хариулав. "Тийм ээ, чиний хийснийг харах дуртай."
Тэдний хоорондох анхны яриа маш энгийн байв. Харин дараа нь тэдний харилцаа бага багаар хөгжиж, илүү ойртох болов. Мингю өөрийн илүү нээлттэй зангаараа Юн-жоныг улам илүү мэдэрж, түүнийг шоглож, заримдаа хүйтэн хандсанаа ч анзаарч ч байсангүй.
...
Мингю цонхны дэргэд суугаад, гадаа орж буй бороог чимээгүй ширтэн байлаа. Хотын амьдрал ид өрнөж, хүмүүс гудамжаар түргэн түргэн алхаж, машин замаар урсана. Гэхдээ түүнд энэ бүхэн ямар ч утгагүй санагдаж байв. Тэр болгоомжгүй үгс, өөрийн мэдэлгүй гаргасан үйлдлүүдийнхээ талаар бодож суув. Юн-жон... түүнд яг одоо хамгийн ихээр санагдаж байлаа.
Түүний гар дахь утас дуугарав. Хэдэн хоногийн турш утсаа шалгаж байгаагүй Мингю халааснаасаа гарган харвал, Юн-жоны найзаас ирсэн олон дуудлага, мессеж байна. "Би түүнийг аюултай зүйл хийхээс сэргийлж чадахгүй нь...бололтой." гэсэн ганцхан мессеж түүнд хүйтэн хөлсийг нь гартал айдас төрүүлэв. Түүний сэтгэл зүрх чимээгүй л шивнэх шиг... Юн-жон?
