Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Нэгэн шөнийн түүх: "Учрал"
Ширүүн бороо сэвэлзэн орсоор байхад Карина хотын хөл ихтэй гудамжаар яаравчлан алхана. Түүний гартаа барьсан шүхэр ширүүн бороог тогтоож дийлэхгүй л байлаа. Хотын гэрэл нойтон асфальтан дээр гялтганаж, шөнө дунд гудамжны амьдралд хачирхалтай үзэмж нэмнэ. Карина бороонд норохдоо дуртай байсан, ялангуяа ийм шөнө сэтгэл нь тайван бус үед.
Тэр ингэж оройтно гэж огт бодоогүй ч ажлын ээлж сунжирч, үйлчлүүлэгчид эцсийн мөч хүртэл сууж үлдсэн байлаа. Нэгэнт ажлаа дуусгаад гэртээ харьж, халуун усанд орно гэж бодсоор булан тойрон алхлаа.
Гэнэтхэн түүний барьж явсан шүхэр гэнэт гараас нь мултран, салхины аясаар холдож эхлэв. "Ээ, яана аа!" хэмээн тэр өөртөө хэлээд шүхрээ дагаж хурдан алхлаа. Гэвч шүхэртээ хүрэхээс өмнө өөр нэгэн хүн түүнийг нь аваад амжжээ.
"Энэ таны шүхэр үү?" хэмээн бүдүүн бөгөөд намуухан хоолой асуулаа.
Карина дээшээ харвал амьсгаа нь түргэсч, зүрх нь цохилж эхлэв. Өөдөөс нь зогсож байсан хүн бол түүний дуртай хамтлагийн гишүүн, Мингю байлаа. Тэр маск зүүж, малгайтай цамцныхаа малгайг давуулан өмсөж байсан учир нүүрнийх нь ихэнх хэсэг нуухад харагдахгүй байв. Гэвч тэр царай, нүдэнд нь тодрох инээмсэглэл, бороонд норсон бага зэрэг долгионтсон үсийг нь харахад л танихаар байлаа.
Карина нүдээ цавчин, бодол санаа нь холилдон юу хэлэхээ мэдэхгүй хэсэг зогслоо. Мингю? Үнэхээр энд зогсож байна гэж үү? Зүрх нь хүчтэй цохилж, сандрал, догдлол хоёр зэрэг төрж байв.
"Тийм ээ, минийх. Маш их баярлалаа," хэмээн тэр бага зэрэг түгдэрсээр хэллээ. Ямар ч байсан өөрийгөө эвгүй байдалд оруулахгүйгээр ярьж чадсан гэж найдлаа.
Мингю тайван, дулаахан инээмсэглэн шүхрийг нь буцаан өгөв. "Бороонд анхааралтай яваарай," хэмээн багахан тоглоомтой байдлаар хэллээ. Түүний нүд борооны дундуур гялалзан харагдаж, Каринагийн зүрхэнд жижигхэн гал асаах мэт санагдав.
