Üvey Kardeşim | Barsem

2. Bölüm

"Anne Barış nerede?" Semih mutfakta bulaşık yıkayan annesinin yanına geldiğinde annesi kısa bir süre oğluna baktıktan sonra suyu açtı.

"Antrenmana gitti oğlum"

"Yaa beni de götürseydi keşke burda çok canım sıkılıyor"

"Ara söyle"

"Söylesem engeller beni ama sen ararsan gelir"

"İşim var çocuğum"

"Sen işine devam et sultanım ben telefonunu getiririm" Semih oturma odasında olan şifresi olmayan telefonla geri geldiğinde ezbere bildiği numaranın üstüne bastıktan sonra arama birkaç çalıştan sonra açılmıştı.

"Efendim anne" Barış'ın nefes nefese çıkan sesini duyduğunda Semih yutkunup etrafına baktı.

"Oğlum neredesin?"

"Çocuklarla antrenmandan çıktık eve geliyorum şimdi duş alıp oturmaya gideceğiz"

"Anladım"

"Sen niye aramıştın?"

"Seni özledim beni engellersin diye annemden arayım dedim abicim" Barış Semih'in sesini duyduğunda gözlerini devirdi.

"Çekil sen aradan"

"Kalbimi kırıyorsun abicim"

"Kalbini sikeyim"

"Barış" Barış annesinin sesini duyduğunda gözlerini sıkıca kapatıp açtı.

"Üzgünüm anne"

"Bende seninle bulaşmaya gelebilir miyim?"

"Hayır"

"Ama milli takımla tanışmak istiyorum"

"Onlar seninle tanışmak istemiyor"

"Eğer beni götürmezsen seni eve almam"

"Sen kimi kimin evine almıyorsun oğlum?"

"Seni evimize almıyorum"

"Bana bak çocuk orası benim evim sen misafirsin şu an"

"Anne Barış bana misafir diyor"

"Abi abi"

"Abimsen beni arkadaşlarının yanına götür"

"Bakarız"

"Bakmayalım götür beni çok canım sıkıldı"

"Git film falan izle"

"Canım dışarı çıkmak istiyor"

"Çık o zaman beni ne bekliyon?"

"Arkadaşım yok burda tek başıma çıkmak istemiyorum"

"Kapat artık telefonu"

"Abi beni de al" Semih suratına kapatılan telefonla annesine baktı.

"Bu çocuğun beni deli ediyor"