02

2 0 0
                                    

Atla!

Hadi yapa bilrisin! Kurtul artık hadi öl de kurtul!

Yine olmamıştı her seferinde sonuç sıfırdı

Hiç bir zaman ölmeyi bile beceremeceğim!

Ölmeyi istemek ayrı bir şeydi ölmeye çalışmak ayrı bir şeydi

Çok istiyorum ama yapamıyorum

18 oldun kaç git!

Nereye gideceğim ne yapacağım mahalleye adım atasam abimin arkadaşları babamın adamları görüyordu kaçamıyordum

Bir kız erkek olmayı ne kadar isteye bilir? Her nefesimde keşke erkek olsaydım diyordum

Ama hayır keşke ölseydim! Erkek olmayı bile istemiyorum! Ben yaşamak istemiyorum!

Koza ismi güzelmiş köpeğin şu dünyada zaten bir tek hayvanlar bana yaklaşırdı

Bağırsam sesimi duyar mısınız? Bana el uzatır mısın?

Anne ne demek? Anneler kızları korur dimi? Benim annem neden beni korumuyor?

Babam niye bana dokundu yine bana bu acıları yaşattı?

Abim niye onların tarafında! ?

Niye Yapayalnızım?

Kitaplar okuyorum aile kurgularına bakıyordum keşke böyle bir şey yaşam diyordum

Bu imkansızdı biliyordum yine de hayali bile çok güzel

Saçlarımı okşayan beni seven bana zarar gelmemesi için ellerinden gelini yalan bir aile çok güzeldi

Gerçekler acıdır derler evet gerçekler çok acıydı

Benim öyle bir ailem yoktu asla da olmayacaktı

Yaşmak ne demektir? Nefes almak mı? Koşup oynamak mı?

Sadece nefes alan birisiyim her isteklerini yaptırdıkları bir Robot

İnsanlar inanmak isteğine inanırdı bu yüzden zaten kimse kimseyi anlamazdı

Küçük bir şeyde çok büyütme ne vardı bunda dememek lazım bazılarına göre küçük acılar en büyük yara oluyordu

Neden diğerlerinden farklıyım diye benimle dalga geçiyorlar ki?

Her insan kendine özel değil mi?

Neden hep bir kusur hem bir yanlış arıyor insanlar?

Yanlışımızı bulunca nolacak?

Her insan hatalar yapamaz mı?

Dünya çok acımasız diyeceğim ama hayır insanlar acımasız!

Bazen bir laf derler onlar için normal ama karşı taraf için yıkıcı sözlerdir

Düşünmeden konuşup insanları kırmak yerine konuşmamayı tercih ederim

Zaten konuşsam bile beni duyan yoktu

Kafamı kaldırıp etrafıma bakındım. Sessizlik benim en büyük dostumdu sürekli sessizlik hâkimdi bana

Kim bilir saat kaç olmuştur? Kaç saattir atlamak için buradayım yine atlamamıştım

Arkamı dönüp pencereye doğru yürüdüm. Çatının penceresinde bir balkon gibi küçük bir alan vardı

Pencereden içeriye girip camı kapattım

Bu gece uyumadıklarına göre müşteri yoktu

Bir insan uyumaktan korkar mı? Ben korkuyorum abim yada babam gelipte bana tecavüz eder diye korkuyorum

Yanlız Güzel Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin