Hayatta çekilmeyecek çok şey vardı ama 1 hafta boyunca Betül'e aynı evde kalmak onlardan birisi bile olamazdı
Betül'ü sevmesem bile aynı evde kalmak benim için sorun olmasa bile onun için bu büyük bir sorunmuş gibi Kübra hocayı ikna etmeye çalışıyordu sabahtan beri
Kapının kilit sesiyle susmuştu. Bizim yaşlarımızda bir kızla ondan yaşça büyük bir adam gelmişti
Kısa bir süre bakıp geri önüme döndüm
Kız çok değişikti onları pek dinlememsemde istemsizce duyuyordum
Işıl ve Alihan olduklarını öğrenmiştim ismlerinin
Işıl baya şımarık gibiydi kavga edip Alihan denen adamı kovduktan sonra Kübra hocayla konuştu
Pek umrumda değildi ne isterse yapa bilirdi
Savaş hocanın da umrunda olmadığı kesindi. Pek oralı gibi değildi
Koza dışarıda köpeklerin kaldığı yerde kalacaktı. En azından Savaş hocanın oraya bıraktığını görmüştüm
İlk kez evden uzakta olacağım için biraz garip hissediyorum
Kapısı sesiyle kendime geldim Işıl denen kız açtı hafif bir şekilde kafamı kaldırmış yan gözlerle onlara bakıyordum
Onun yaşlarında bir çocuk girip kapıyı geri kapattı. Işıl'ın tanıdığı olduğunu anlamıştım
Yiine baya kavga ettiler. Garip ve tuhaf bir kızdı
En son sinirle çıkıp gitti üçüzü Alp de arkasından çıkmıştı
Alihan'ın abisi değilde sevgilisi sanmıştım
Abisi ile baya iyi anlaşıyordu. Herkes benim gibi şansız değildi
Bende ayağa kalkıp odama doğru yürüdüm
Kübra hoca ile Betül
Ben Işıl denen kızla Savaş hoca da Alihan'la kalacaktı
Odama girip hemen yatağa geçip yattım
Uyuyamadım hala içimde korku vardı!
Ya gece birisi gelirse korku insanı dinç tutuyordu
Korku tehlikeliydi bir çok şey yaptıra bilirdi
Ne kadar süre sessizliği dinledim bilmiyorum odanın kapısı açıldı
Kafamı çevirip bakmadım bile Işıl gelmiş olmalıydı
Adım sesleri yatağa doğru gitti o tarafa baktım Alihan abisi onu yatağa bıraktı uyuyor olmalıydı abiside yatağa yatıp ona sarıldı
Bir kez daha hissettim acıyı daha önce de abisiyle oynayan kızları görürdüm
Sürekli abime yaranmaya çalışırdım
Ama taki o güne kadar bana dokunup beden aldığı şeyler ile ona karşı içimde nefretten başka bir şey kalmamıştı
Elim istemsizce karnım az biraz altına gitti. Kiyafetimin içindeki yara izi ilk günkü gibi hissediyordu
İlk dört yıl sadece abim ve babam bana tecavüz etmişti. O zamanlar bir rahimim vardı
Korunmak ne demek bilmezdim. Zaten beni uyutur işlerini görürlerdi
Hamile olduğumu bir gün öğrenmiştim iki ay saklaya bilmiştim. Babam öğrenmişti sonrası zaten felaketti
Kan !
Kandan korkmam ama kan görünce direk aklıma daha küçük topum kadardı onu kaybetmiştim
Hastaydım farkındayım şizofren hastasıyım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yanlız Güzel
Teen FictionBazen çirkin olduğumuz için kendimizden nefret ederiz Bezen de güzel olduğumuz için kendimizden nefret ederiz Hayat işte neden kendimizden nefret edeceğimizi bilemeyiz