|part 6|
ពេលនេះនៅតែពីរនាក់ទេ ហើយពួកគេនៅឈរមើលមុខគ្នាមួយសន្ទុះ
hs : អង្គុយសិនទៅ កុំឈរយូរពេក
(heeseungដោយទើសចិត្តពេកក៏អោយsunghoonអង្គុយមួយកន្លែង)sh : ម៉េចក៏ផ្ទះលោ...
(មិនទាន់បាននិយាយអីផងheeseungនិយាយកាត់)hs : តាំងពីឯងមកហៅខ្ញុំថាលោករហូតអញ្ចឹង?
sh : ចង់អោយខ្ញុំហៅថាម៉េច?
hs : ចោះខ្ញុំនិយាយទៅឯងថាម៉េច?ឯងហៅយើងបែបហ្នឹងវិញមក
sh : ឯងក៏ឯង...ផ្ទះរបស់ឯង...
hs : ផ្ទះខ្ញុំសុទ្ធតែផ្លែឈើមែន?
(sunghoonនិយាយអីមិនបានទេបើគេគិតតែកាត់រហូតនោះ😭)sh : អឹម~
hs : ខ្ញុំចង់ធ្វើផ្ទះចេញពីផ្លែឈើទៀតហ៎!
*ដល់ម្លឹង*sh : លោក...អឺ..ឯងចូលចិត្តផ្លែឈើមែន?
hs : ប្រាកដជាអញ្ចឹងហើយ! និយាយអញ្ចឹងម៉េចឯងសួរថាខ្ញុំជាEvan មុខខ្ញុំដូចគេមែន
sh : ហ្នឹងហើយ!
hs : ម្នាក់នោះជាប្អូនខ្ញុំមែនណ៎?
(heeseungគេមិននិយាយអ្វីឡើងគេគ្រាន់តែគិតក្នុងចិត្ត ហើយក៏ងាកទៅមើលsunghoonវិញ)hs : ឈ្មោះឯងគឺPark sunghoon?
sh : អឹម...sunghoon
(បន្ទាប់មកsunghoonក៏រៀបរាប់ប្រាប់ទៅheeseungដូចកាលជួបអ្នកស្រីkimដំបូងអញ្ចឹង)hs : ឯងមកដល់ទីនេះប៉ុន្មានថ្ងៃហើយ
sh : គិតទៅគឺ2ថ្ងៃហើយ
*អ្នកអានតិចអត់ដឹងថា2ថ្ងៃហា៎ស កុំស្មានតែមួយអាទិត្យអី*hs : ឯងមិនcallទៅអ្នកផ្ទះទៅ?
sh : ខ្ញុំអត់ចាំលេខទូរស័ព្ទរបស់គាត់ទេ សូមបីលេខរបស់ខ្ញុំខ្លួនឯងនិយាយទៅពេលដែលមកដល់ទីនេះអ្វីៗដែលសំខាន់អាចជួយខ្ញុំទៅវិញបានគឺខ្ញុំមិនចាំទេ ប៉ុន្តែប្រាកដជាមានផ្លូវទៅទីក្រុងហើយមែនទេ?
hs : នៅទីនេះអោយបានយូរបន្តិចទៅប្រញ៉ាប់ទៅម្ល៉េះ? ឈ្មោះរបស់ឯងខ្ញុំហាក់ដូចជាធ្លាប់បានឮ
sh : ឈ្មោះឯងក៏យើងហាក់ធ្លាប់ស្គាល់ដែរ
*យូរទៅមិនមែនខ្ញុំទេចេញយើងវិញ☺️*
YOU ARE READING
Fate / Season2
Actionការយល់ច្រឡំនៅតែបន្តកើតមានឡើង ភាពប្រច័ណ្ឌ ហួងហែង ឈ្នានីស សុខចិត្តដើរចេញដើម្បីតែក្តីសុខរបស់មនុស្សដែលខ្លួនស្រឡាញ់...