Chapter 01

121 34 101
                                    

"හැපි ඇනිවර්සරි ටූ යූ,
හැපි ඇනිවර්සරි ටූ යූ,
හැපි ඇනිවර්සරි මයි ඩියර් හස්බන්ඩ්,
හැපි ඇනිවර්සරි ටූ යූ..~~"

අඩ නින්දේ පසු වුණු ජන්කුක් යන්තම් ඇස් දෙක විවෘත කළේ උදේ පාන්දර ම ඇහුණු කන් දෙක පිනවන කටහඬට.

ඉන්න.. උදේ පාන්දර ම කියලාද කිව්වේ. නෑ නෑ.. දැන් උදේ අට වෙන්නත් ළඟයි. ඒත් අද දවසට යෙදිලා තියෙන තමන්ගේ විවාහ සංවත්සරය වෙනුවෙන් ඊයේ මහා රෑ තමන්ගේ හස්බන්ඩ් එක්ක අල්ලපු සෙල්ලම්වල හැටියට දැන් තමයි ජන්කුක්ට ඇස් දෙක ඇරගන්න පුලුවන් වුණේ.

බෙඩ් ශීට් එක යන්තම් එහෙ මෙහෙ කරගෙන ඇඟ මැලි කැඩුව ජන්කුක් ඈත තියා ම දැක්කා ලස්සන හිනාවක් එක්ක තමන්ට උදේ කිරි එක අරන් එන ඒ ආදරණීය හස්බන්ඩ් ව.

වෙන කවුද ඉතින්.. කිම් ටේහ්‍යොන්ග් තමයි..

මීට අවුරුදු පහකට කලින් නම් ජොන් ජන්කුක්.. ඒත් දැන් කිම් ජන්කුක්ගේ පණටත් වඩා වටින, එදා මුදු මාරු කරගන්න මොහොතේ දුන්න පොරොන්දු අද වෙනකන් ම මෙහෙමයි කියලාවත් අඩුවක් නැතුව රකින, ජන්කුක්ගේ හැමදේම වුණ කිම් ටේහ්‍යොන්ග්..

"ඔයාට අමාරුවක් නෑ නේද?"

කිරි වීදුරුව තිබුණ පොඩි ට්‍රේ එක බෙඩ් කබඩ් එක උඩින් තියලා ඇඳේ කොණකින් වාඩිවෙන ගමන් ටේහ්‍යොන්ග් ඇහුවේ ජන්කුක්ගේ හිස පිරිමදින්න සූදානමින්.

ඒ බව හොඳාකාරව ම දන්න ජන්කුක් තවත් ටිකක් ටේහ්‍යොන්ග්ගේ තුරුලට ළං වෙලා ඒ උණුහුමට ගුලි වුණේ ඊයේ රෑ මොන තරම් ළං වෙලා හිටියාත් අදත්.. මේ මොහොතේත් එයාට ටේහ්‍යොන්ග් ව හැමදාමත් වගේ ඕනා වුණ නිසා.

"මට ඇති අමාරුවක් නෑ. ඔයා හැමදාම නිකන් බොරුවටනේ කලබල වෙන්නේ."

ටේහ්‍යොන්ග් ඇඳන් ඉන්න කොට කලිසමෙන් නිරාවරණය වෙලා තියෙන ඒ එක කලවයක් අතගාන ගමන් ජන්කුක් උත්තර දුන්නේ හරියට පොඩි එකෙක් ගාණට.

ලෝකෙට මොන වගේ චරිතයක් වුණාත් මේ තමයි ටේහ්‍යොන්ග් ඉස්සරහා ජන්කුක්ගේ ඇත්ත ම ස්වරූපය. එයා කවදාවත් බය වුණේ නෑ ටේහ්‍යොන්ග් ළඟ මේ විදිහට හුරතල් වෙන්නවත්, ආදරණීය කතා කියන්නවත්.

Who? || Taekook ( Ongoing )Where stories live. Discover now