5 U/Z

141 9 0
                                    

Uni

🆔ပျက်စီးသွားသော အချစ်အိမ်လေး🆔

🆔အပိုင်း ၅🆔

ချစ်ခြင်း သတိရလာလေတော့ ဆေးနံ့တွေ ထောင်းနေသော ဆေးရုံကုတင်ပေါ်မှာ ချစ်ခြင်းတစ်ယောက်တည်း ပလက်ကလေးရှိနေခဲ့လေသည်။ ဘေးဝဲယာကို ငေးကြည့်မိလေတော့ သူမကို သနားဂရုဏာသက်စွာကြည့်နေသော မျက်ဝန်းများဖြင့် ပထမဆုံး ရင်ဆိုင်လိုက်ရလေသည်။

ထိုမျက်ဝန်းတွေကို ချစ်ခြင်း ဂရုမစိုက်နိုင်အားပါ။ သူမရဲ့ ဝမ်းဗိုက်လေးဆီ လက်တို့ရောက်သွားရပြီး မျက်ရည်တို့က ဆို့လာရလေသည်။

"ညီမလေး ဘာဖြစ်လို့လဲ"

အနီးအနားကို ရောက်လာလေသော ဆရာမလေးကြောင့် သူမ အားကိုးတကြီး ဆရာမလေးကို ကြည့်လိုက်ပြီး

"ကျွန်မ ကျွန်မ ကလေးလေး ဘာ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးနော် ဆရာမ"

သူမရဲ့ စိုးရိမ်တကြီးမေးလိုက်သည့် မေးခွန်းကို ဆရာမလေးက ပြုံး၍ ကြည့်လိုက်ပြီး

"ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး ညီမလေးရယ်၊ ဆေးရုံအရောက်မြန်လို့ ညီမလေးရဲ့ ကလေး ဘေးကင်းခဲ့ပါတယ်"

"ကျေး ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဆရာမရယ်"

မိခင်ဆိုသည့် စိတ်တစ်ခုက မိမိရင်သွေးဘေးကင်းသည့်ကို သိလိုက်ရလေတော့ ဝမ်းသာမျက်ရည်ဆို့ခဲ့ရလေသည်။ ဖခင်ကမလိုအပ်ခဲ့သော ရင်သွေးငယ်ကို မွေးဖွားဖို့ သူမ သတ္တိတွေ အလိုလိုရှိနေခဲ့လေသည်။

ဟင်းအင်း သူလေးကို သူမတစ်ဦးတည်း ပိုင်သည့်မို့ သူလေးဟာ သူမရဲ့ တစ်ဦးတည်းသော ရင်သွေးလေး ဟုသာ တစ်သက်စာ ခံယူသွားမည်ဖြစ်သည်။

ဆေးရုံကုတင်ပေါ်မှာ လူနာစောင့်မရှိဘဲ တစ်ယောက်တည်း ပလက်ဖြစ်နေသော အမျိုးသမီးငယ်လေးကို  သနားသောမျက်ဝန်းများဖြင့် ဝိုင်းကြည့်နေ့ကြလေသည်။ 

"ဟယ် ကောင်မလေးကို ဘယ်သူဆေးရုံပို့တာလဲ  လူနာစောင့်လည်း မရှိဘူး"

"အေးဟယ် သနားပါတယ်၊ ညက ဆေးရုံလာပို့တာ ကောင်လေးတစ်ယောက်ပဲ၊ ပို့ပြီးတာနဲ့ ပြန်သွားတာ၊ ကောင်မလေး ဘာဖြစ်လဲဆိုတာတောင် မမေးဘူးကွယ်"

ပျက်စီးသွားသောအချစ်အိမ်လေးWhere stories live. Discover now