"ဒေါ်လေး ဟိုလူသက်သာလား"
"ဟုတ် သက်သာနေပါပြီ
သခင်လေး "
"အင်း ကျွန်တော်စီလာတွေ့
ခိုင်းလိုက်ပါ"
"အမိန့်တိုင်းပါ"
ထိုဒေါ်လေးလဲ ထယ်ယောင်းကို
ခက်မြန်မြန်လေး သွားခေါ်သည်။
ဟိုလူလေးခဗျာ အခုမှ
နေကောင်းပျောက်တာ ဘာတွေ
ထက်ခိုင်းအုံးမလဲမသိ။
သခင်လေးအမိန့်ကိုလဲ
မလွန်ဆန်ရဲပေ။
"ဟို..ခေါ်တယ်ဆိုလို့"
"အင်း ကျုပ်နဲ့လက်ထပ်နိုင်မလား?"
"ဟမ်!!"
"အံ့ဩသွားတာလား ဂင်မ်ထယ်"
"မ..မဟုတ်..ပါဘူး
ဒါကလေ မဖြစ်နိုင်ဘူး"
ထယ်ယောင်း ခေါင်းကို
အောက်ငုတ်၍ပြောသည်။
"အကြောင်းပြချက်က "
"ငါအရင်က မင်းကို အနိုင်ကျင့်
ခဲ့တဲ့သူလေ အနည်းဆုံးမင်းလဲ
ငါ့ကိုမုန်းနေမှာပဲလေ"
"မုန်းတယ်လို့ ပြောမိလား"
"ဒါဆို ချစ်တာလားဟင်"
"မချစ်ဘူး လက်ထပ်ချင်လို့လေ
ခဗျားကိုဘယ်သူလက်ထဲမှမထည့်ပေး
နိုင်ဘူး ကျုပ်က ခဗျားကို အပြစ်ပြန်
ပေးမှာမို့ "
"ဟင် ငါတောင်းပန်ပါတယ်"
"တောင်းပန်တိုင်း အရာရာ
ပြီးမသွားဘူး ဂင်မ်ထယ်"
"ငါသိပါတယ် ဒါပေမဲ့.."
ဂျေခေ စိတ်ထဲ ဘာတွေတွေးနေလဲ?
ထယ်ယောင်းအရမ်းသိချင်မိတယ်
သူကငါ့ကိုမချစ်ပဲလက်ထပ်မယ်
ဒါပေမဲ့ ငါသူ့အပေါ်စိတ်ယိုင်ခဲ့ရင်
ငါပဲနာကျင်ရမှာလေ။
*ပြွတ်စ်*
"သခင်လေး!!"
"ချိုသားပဲ"
"ဒါဘာလုပ်တာလဲဟင်
ငါတို့ကဘာမှမဆိုင်သေးဘူးလေ"
"နောက်တော့ ဆိုင်လာမှာပေါ့"
ထယ်ယောင်း ရှက်သွားသည်။
လူကိုအမျိုးမျိုးကြွေအောင်လုပ်နေတယ်။
"သခင်လေး မယ်ရီဆိုတဲ့
မိန်းကလေး တစ်ယောက်က
တွေ့ခွင့် တောင်းနေပါတယ်"
YOU ARE READING
𝙼𝚛.𝙹𝙺
Horror"ဟား ဂင်မ်ထယ်ယောင်း ကျုပ်ကိုမှတ်မိသေးလား ဟမ်!" "ဟင်အင်း ငါ့ကိုလွှတ်ပေး" jjkxkth
