7year later.........
Mr.jkတို့ အိမ်သည်
ညနေခင်းပိုင်းတွင် ဆူညံနေသည်။
" ဟားဟား ဂျီအွန်းရာ မင်းသားက
အတော်ကိုထွားလာတာ မှတ်တောင်
မမိတော့ဘူး "
" အေးကွာ ငါလဲ ငါ့သားကို
ဒီလောက်ထွားလာလိမ့်မယ် မထင်ထားဘူး "
" ဟားဟား ဒါနဲ့ မင်းဇနီးကရော "
" America မှာပဲ သူမ ရောဂါကုသ
နေတုံးကွာ ဟူးး "
" အကူညီလိုရင်ပြောနော် "
" အေးပါ "
ထယ်ယောင်းမှာတော့
သူတို့တွေ စားဖို့သောက်ဖို့
ပြင်ဆင်ပေူရတာ ဖက်ဖက်ကိုမောလို့ပင်။
သားအဖ နှစ်ယောက်လုံး
လာကူပုံပေါ်တောင်မရ။
" ပါးပါး "
" ပြော "
" ပါးပါး "
" ပြောဆို!! "
" ချစ်တယ်နော် အာဘွားမွ "
အနောက်နေလာဖတ်ပြီးချွဲနေတဲ့
vk လေး ခုံဝိုင်းတွင် မျက်ထောက်နီကြီး
နဲ့ကြည့်နေသော သူ့ဒယ်ဒီအား
မြင်ပြီး။
" ပါး ဟိုမှာ ဒယ်ဒီကသားကို
ကြည့်နေတာ သားချောလို့လားဟင် "
" အွန်..ငါ့သားကချောပါတယ်
ဒါပေမဲ့ မင်းဒယ်ဒီကိုတော့ မမှီဘူး "
" ဟွန်းနော် "
သားအဖနှစ်ယောက်ဟာ
အားရပါးရ ရယ်နေကြသည်။
_________________________________
" အ့.....ဂင်မ်ထယ် နာတယ်လို့ "
" သောက်အုံးမှာလားအဲ့ အရက်ကို "
" မသောက်ေတာ့ပါဘူးဗျာ အ့..နာနေပြီ "
ထယ်ယောင်း ဂျေခေ ဗိုက်ကို
ဆွဲလိမ်ထားသည်။
" ဒေါသလဲနည်းနည်းလျော့ပါအုံး
တော်ကြာ မလှပဲနေလိမ့်မယ် "
" အစကတည်းက လှပြီးသားလေ "
" ဟားဟား ကိုယ့်ဘိုးတော်ပေါက်စ
ကတော့ ဘယ်အချိန်ကြည့်ကြည့်
ကိုယ့်မျက်လုံထဲမှာတော့ ကလေးလေး
တစ်ယောက်လိုပါပဲကွာ "
" မောင်နော် "
" ဟားဟား အတူနေရအောင်လေ
ဒါဆို "
YOU ARE READING
𝙼𝚛.𝙹𝙺
Horror"ဟား ဂင်မ်ထယ်ယောင်း ကျုပ်ကိုမှတ်မိသေးလား ဟမ်!" "ဟင်အင်း ငါ့ကိုလွှတ်ပေး" jjkxkth
