Ve onu gördüm... Üzerine kahve döktüğüm çocuk. Ama sabahki hâline kıyasla üzerinde forma yerine siyah boğazlı kazak, siyah pantolon ve formanın ceketine benzeyen bir ceket vardı.
Benim olduğum sıraya yaklaştı ve oturdu. Kaşlarım çatıldı ve ona baktım "Başka sıra mı yok?" dedim.
Anlamaz gözlerle baktı.
"Anlamadım, kendi sırama oturmak için senden izin mi almam gerek?"
"Kendi sıram derken."
"Burda her sene ben otururum."
Tam cevap verecekken hocanın bizi uyarmasıyla susmuştuk. Zilin çalmasıyla lavaboya gitmiştim. Hızlıca işimi bitirip ellerimi yıkarım ve lavabodan çıktım.
Çıktığım gibi onu gördüm. Okula geldiğimde sınıfı sorduğum çocuk ve yanlarında saçları omuzlarına kadar uzanan bir çocuk vardı.
Sınıfı sorduğum çocuğun beni farketmesiyle birkaç saniye dümdüz bakmasının ardından gülümsemişti. Bende karşılık olarak ufak bir tebessüm ettim. Saçı uzun olanın beni farketmesiyle üzerine kahve döktüğüm ve adının aslında Chan olduğunu öğrendiğim Chan'in kulağına birşeyler demesiyle Chan'in benim olduğum tarafa dönmesiyle hızlıca kafamı önüme çevirdim ve koşar adım sınıfa girdim oturdum...
Acemi yazarı bne.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Destiny || Chanmin
KurzgeschichtenKısa bölümlü çerezlik FİC okumak isteyen hoşuna giderse okusun.