កាតៗ. មួយខែក្រោយមក.(លឿនដូចមានអ្នកកុហក) ផារីតា:លោកប្រធានខ្ញុំមានរឿងចង់ប្រាប់លោក ឈីគីតា:ប្រាប់មក. ផារីតា:ខ្ញុំ. រកនិយាយតែទូរសព្ទក៏មានអ្នកតេមក. ឈីគីតា:ជំរាប់សួរ លោកប៉ា. លោកចន:កូនឈី 2ខែទៀត កូនរៀបការហើយ. ឈីគីតា:កូនដឹងហើយ. លោកចន:ស្អេកជូនប្អូនទៅមើលរ៉ូបការបន្តិចទៅ. ឈីគីតា:បាទ លោកចន:ចឹងប៉ាបិទហើយ. ឈីគីតា:បាទ. ទូរសព្ទ ក៏បានបិទ. ឈីគីតា:នាងមានរឿងក៏ឆាប់និយាយមក. ផារីតា:គ្មានអីទេ. ឈីគីតា:អ៎ តុតុតុ ឈីគីតា:ចូលមក រ៉ាមី:អាប្អូន ឈីគីតា:បងមី បងមានការអី រ៉ាមី:យប់នេះឯងទំនេរទេ ឈីគីតា:មិនច្សាសទេ. រ៉ាមី:ឯងនៅតែដូចដើម ឈីគីតា:បងបុិននិយាយណាស់ រ៉ាមី:បងចង់បបួលឯងទៅក្លឹប ឯងទៅទេ ឈីគីតា:យប់នេះ. រ៉ាមី:អឺ. ឈីគីតា:ចុះបើរ៉ូរ៉ាដឹង ខ្ញុំមិនស្លាបហើយទេ. រ៉ាមី:កុំប្រាប់ទៅបានហើយ. ឈីគីតា:តាមបងចុះ រ៉ាមី:ល្អចឹងបងទៅហើយ យប់ជួបគ្នា ឈីគីតា:បាទ រ៉ាមីក៏ដើរចេញ ផារីតា:លោកប្រធាន ឈីគីតា:ហុឹម ផារីតា:លោកទៅមែន. ឈីគីតា:ត្រូវហើយ បងមី ជាបងជីដូនមួយ ខ្ញុំមិនអាប្រកែកជាមួយគាត់បានទេ មានតែទៅ. ផារីតា:ខ្ញុំអាចសុំទៅជាមួយផងបានទេ. ឈីគីតា:ហ៎ាស នាងចង់ទៅជាមួយខ្ញុំ. ផារីតា:ច៎ា ណាៗៗ ឪ្យខ្ញុំទៅដែរមកណា. ឈីគីតា:បាន. ផារីតា:អរគុណច៎ា ឈីគីតា:នាងទៅធ្វើការសិនទៅ. ផារីតា:ច៎ា កាតៗ ម៉ោង7 ពេលយប់ ក្នុងក្លឹប រ៉ាមី:នេះឈីមកហើយ មីនជី:មែនហើយ (ប្អូនតាមិចក៏នៅជាមួយអាឈីទៅវិញ)គិតក្នុចិត្តពេលបានឃើងផារីតា. ផារីតា:(បងមីន)គិតក្នុងចិត្ត យូជីន:បងស្មានតែឯងខ្លាចរ៉ូរ៉ា លែងហ៊ានមកហើយតើ. រ៉ូកា:មែនហើយ ហាហាហ ឈីគីតា:ហៅមកផឹកឬហៅមកដៀល រ៉ូកា:ម៉ោ អង្គុយមក. ឈីគីតា:ហុឹម. យូជីន:ឈី ហើយនេះ. ឈីក៏និយាយកាត. ឈគីតា:លេខាខ្ញុំ. រ៉ូកា:អ៎. ប្អូន យកស្រាមក. អ្នករតតុ:បាទ បង. ក្រោយពីអ្នករតតុយកស្រាមកហើយ. ពួកគេក៏ផឹកបណ្ដើរនិយាយបណ្ដើរ. អត់តែផារីតាទេ ដែរមិនផឹក ព្រោះនាងមិនចេះផឹក. ច្រើនម៉ោងកន្លងផុតទៅ ម៉ោង 11 យប់ ផារីតា:បានហើយឈប់ផឹកទៅ ម្នាកៗឡើងស្រវឹងអស់ហើយ. កូនចៅជីន:ចៅហ្វាយ តោះបាទ. យូជីន:ហុឹម. យូជីត្រូវបានកូនចៅយកចេញទៅវិមាន កូនចៅកា:ចៅហ្វាយ បាទ តោះ រ៉ូកាក៏ត្រូវបានកូនចៅយកចេញទៅវិមានវិញដែរ. កូនចៅមី:តោះៗចៅហ្វាយ ថាកូនចៅរ៉ាមីក៏នាំចៅហ្វាយគេ. កូនចៅមីន:ចៅហ្វាយ. មីនជី:តោះៗជូនយើងទៅវិមានវិញ. កូនចៅមីន:បាទ ថាក៏កូនចៅមីនក៏នាំចេញទៅវិមានដែរទៅ. ផារីតា:ចុះឈីវិញ. ឈីគីតា:ជូនយើងទៅខនដូទៅ. ផារីតា:សោឡានមក. ឈីគីតា:នេះ. ផារីតា:ចុះខនដូនៅណា. ហើយលេខបន្ទប់ ឈីគីតា:នៅ £.......៚៙.លេខ199 ផារីតា:អ៎ តោះ ផារីតាក៏ជូនឈីមកខនដូ ហើយនាងក៏គ្រាឈីទៅបន្ទប់ ហើយដាក់ឈីនៅលើកគ្រែ នាងរកងើបតែ ឈីចាប់ចង្កេះរបស់នាងជាប់ ផារីតា:លែង ឈីគីតា:គេងទៅ ផារីតា:អត់ទេ លែងទៅ អឹម. ឈីក៏ថើបម៉ាត់ផារីតា ហើយផ្ដួលនាងមកក្រោមគេវិញ
ដំបូងផារីតាមិនបានតបកាថើបទេ តែថើបយូរៗ នាងក៏តប់ ហើយដៃនាងក៏ដោះអាវខោឈីចេញ ទុកតែខោក្នុង ឈីក៏ដោះអាវខោនាងចេញដូចគ្នា ខ្លួនទទេរស្អាត គ្មានសំលៀកបំពាក់របស់ផារីតា ធ្វើឪ្យឈីមើលឡើងភ្លឹក ផារីតានាងអៀន ផារីតា:នៅមើលយូរទៀតទេ ឈីគីតា:រាងកាយនាងស្អាតណាស់ ហើយឈីកីថើបម៉ាត់ផារីតា អូសមកដក់ក៏ ហើយដៃទៅលេងកូនភ្លោះរបស់ផារីតា. ផារីតា:អាស៎ កុំលេងវាអី សៀវណាស់ ឈីមិនស្ដាប់ ហើយម៉ាត់គេ បានលេបត្របាក់ កូនភ្លោះ ធ្វើមិនដឹង ផារីតា:អាស៎ កុំខាំ អាស៎ ឈីគេក៏ស្រាតខោគេចេញ ហើយទាយយកកូននាគ របស់គេចេញមក ហើយគេក៏ចាប់ជើងផារីតាចេញពីគ្នាផងដែរ ឈីក៏ដាក់កូននាគគេចូលទៅលេងល្អាងរបស់ផារីតា ផារីតា:ឈឺ កុំលឿនពេក ឈឺណាស់ ក្រោយមក ឈីគីតា:នៅឈឺទៀតទេ. ផារីតា:តិចៗ អាស៎ៗ ឈីគីតា:ឈាម ផារីតា:កុំឈប់ធ្វើបន្ដទៅណា ឈីគីតា:បានតើ សំលេងលឺពេញបន្ទប់ ពួកគេទាំង2នៅបន្ដ លេងល្បែងស្នេហ៍ជាមួយគ្នាទាប់ភ្លឺ (ម៉ោង3 ) ទើបប្រូឈីព្រមឈប់ ឈីគេក៏គេងអោបផារីតាទៅ កាតៗ ម៉ោង8 ជិត9 ទៅហើយ តែគ្មានអ្នកងើបសោះ ប្រហែលអស់កម្លាំងហើយមើលទៅ ម៉ោង9:30. ឈីគីតា:ហុឹម ពេលនោះផារីតាក៏ភ្ញាក់ នាងឈឺពេញខ្លួន ជាពិសេសជាកន្លែងសម្ងាត់របស់នាង ផារីតា:អួយ ឈឺ នេះគឺ ហិកហិក. ឈីក៏ងើបព្រោះលឺសំលេងយំ. ឈីគីតា:ផារីតា នាងកុំយំអី ចាំខ្ញុំទទួលខុសត្រូវ. ផារីតា:ទទួលខុសត្រូវ ចុះគូដណ្ដឹងលោក. ឈីគីតា:មិនអីទេ រ៉ូរ៉ាខ្ញុំស្គាលនាង. ផារីតា:សន្យាណា ថាទទួលខុសត្រូវ. ឈីគីតា:ហុឹម គេងវិញទៅ ចាំស្អែកទៅធ្វើការក៏បាន. ផារីតា:តែ ខ្ញុំចង់ងូតទឹក. ឈីគីតា:នាង ដើររួចទេ ហិហិ ចាំខ្ញុំបី ឈីក៏បីផារីតាចូលបន្ទប់ទឹក. គេក៏មិនភ្លេចលេងល្បែងស្នេហ៍ជាមួយផារីតាផងដែរ សំលេងក៏លឺពីបន្ទប់ទឹកម្ដងទៀត ក្រោយមក គេក៏បីផារីតាមកលើកគ្រែវិញព្រោះនាងសន្លប់ហើយ កុំហក ចាប់រំលោះកូនស្រីគេតាំងពីយប់ ឥឡូវព្រឹកចាប់ទៀត
សូមរង់ចាំភាគបន្ដ 👻 (សូមអរគុណ) 💐